اختلال کمبود توجه - بیشفعالی (ADHD)، یکی از اختلالات رفتاری متداول در دوره کودکی است که با بیتوجهی، رفتارهای تکانشی و بیشفعالی توصیف میشود. این علایم اساسی به ندرت و به تنهایی بروز میکنند. شایعترین خصوصیات توام با این علایم عبارت از مشکل با همسالان، مشکلات یادگیری و رفتاری است. این ویژگیهای وابسته یا زمینههای اختلال در عملکرد متداولترین اهداف مورد نظر در مداخلات درمانی هستند.
بسیاری از دشواریهای مربوط به ADHD، ممکن است با رفتار کودک در کلاس و توانایی یادگیری مداخله کنند و بدین ترتیب سبب پیشرفت تحصیلی پایینتر و آسیب عملکرد در محیط مدرسه شوند. محققان مدتهاست که راههای مؤثر در کمک به کودک مبتلا به ADHD را در مدرسه آزمودهاند. هدف همه آنها این بوده است که کودکان به نحو مناسبتری در مدرسه رفتار کرده و به لحاظ تحصیلی عملکرد بهتری داشته باشند.
اختلال کمبود توجه - بیشفعالی (ADHD)، یکی از اختلالات رفتاری متداول در دوره کودکی است که با بیتوجهی، رفتارهای تکانشی و بیشفعالی توصیف میشود. این علایم اساسی به ندرت و به تنهایی بروز میکنند. شایعترین خصوصیات توام با این علایم عبارت از مشکل با همسالان، مشکلات یادگیری و رفتاری است. این ویژگیهای وابسته یا زمینههای اختلال در عملکرد متداولترین اهداف مورد نظر در مداخلات درمانی هستند.
بسیاری از دشواریهای مربوط به ADHD، ممکن است با رفتار کودک در کلاس و توانایی یادگیری مداخله کنند و بدین ترتیب سبب پیشرفت تحصیلی پایینتر و آسیب عملکرد در محیط مدرسه شوند. محققان مدتهاست که راههای مؤثر در کمک به کودک مبتلا به ADHD را در مدرسه آزمودهاند. هدف همه آنها این بوده است که کودکان به نحو مناسبتری در مدرسه رفتار کرده و به لحاظ تحصیلی عملکرد بهتری داشته باشند.