دستهبندی محصولات
تکنولوژی آموزشی، از اصطلاحاتی تشکیل شده است که از واژه "تکنو" به معنای برخورد سیستماتیک با پدیدههای علمی، "لوژی" به معنای شناخت، و "آموزش" به معنای فعالیتهای هدفمند مربیان یا معلمان برای تغییر رفتار یا توانایی تغییر رفتار در فراگیرنده اشاره دارد. این مفهوم نشان دهنده برخورد سیستماتیک و هدفمند با روشها و فرآیندهای آموزشی به منظور ایجاد تغییر در رفتار و توانمندی فراگیران است.
از این تعریف مشخص میشود که تکنولوژی آموزشی معنای شناخت پدیدهها یا روشهای دقیق آموزشی برای دستیابی به اهداف آموزشی را دارد. این تکنولوژی میتواند به وسیلهی ابزارها و فناوریهای مدرن، بهبود و افزایش کیفیت فرآیندهای آموزشی را تسهیل کند.
علوم تربیتی (Education) از رشته های علوم انسانی است که به جنبه های آموزش و پرورش آدمی و دانش های مربوط به آن می پردازد. دربارهٔ مفهوم «آموزش و پرورش» باید در نظر داشت که «آموزش و پرورش» منحصر به افراد، زمان و مکان خاصی نیست.
یعنی بهطور مشخص «آموزش و پرورش» منحصر به مدرسه، دانشگاه یا آموزش دروس خاصی نیست، بلکه «آموزش و پرورش» برای همه، و در هر زمانی و هر مکانی است. آموزش عمومی، آموزش عالی، آموزش کارکنان، سوادآموزی بزرگسالان، خودآموزی، آموزش الکترونیکی و مجازی از انواع آموزش محسوب میشوند.
رشته علوم تربیتی از رشتههای گروه علوم انسانی است که به مسائلی از جمله انسان و جنبههای آموزش و پرورش در او میپردازد و این رشته با دروسی نظیر فلسفه، روانشناسی، جامعهشناسی، آمار، اقتصاد و مدیریت سر و کار دارد."
در رابطه با شیوه های رشته علوم تربیتی در مقاطع مختلف لازم است بدانید که رشته علوم تربیتی در مقطع کارشناسی شامل پنج گرایش، شامل تکنولوژی آموزشی، راهنمایی و مشاوره، آموزش پیش دبستانی و دبستانی، مدیریت و برنامهریزی آموزشی و آموزش و پرورش کودکان استثنایی میباشد. همچنین، در مقطع کارشناسی ارشد نیز گرایشهای متنوعی وجود دارد از جمله برنامهریزی آموزشی، آموزش و پرورش تطبیقی، برنامهریزی درسی، تحقیقات آموزشی، آموزش و پرورش استثنایی، روانشناسی تربیتی، آموزش بزرگسالان، مشاوره و راهنمایی، آموزش و بهسازی منابع انسانی، تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت، تکنولوژی آموزشی، مدیریت و برنامهریزی آموزش عالی، سنجش و اندازهگیری در آموزش و پرورش
با توجه به اینکه تخصص این رشته در زمینه آموزش قرار دارد و نیاز به بهبود و افزایش کیفیت آموزش هر روزه در حال افزایش است، میتوان اظهار داشت که بازار کار این رشته نسبت به سایر رشتههای علوم انسانی در وضعیت مناسبی قرار دارد. فارغالتحصیلان این رشته میتوانند به عنوان معلم یا کارشناس آموزش در نهادهای دولتی یا غیردولتی فعالیت کنند. همچنین، با بهرهگیری از مهارتهای اکتسابی، میتوانند خودشان نیز در زمینههایی مانند مشاوره تحصیلی، تولید محتوای آموزشی، تدریس خصوصی و سایر فعالیتهای مرتبط با آموزش، فرصتهای شغلی متنوعی را برای خود ایجاد کنند.
به همین ترتیب، لازم است که فارغالتحصیلان این رشته علاوه بر داشتن دانش تخصصی، به مهارتهای آموزشی نیز تسلط داشته باشند. این مهارتها شامل روشها و فنون تدریس، انتخاب محتوای مناسب، تسلط بر روشهای آموزش کودکان، مدیریت کلاس درس، طراحی آموزشی، تعامل موثر و اصول ارتباطات، فن بیان، برنامهریزی آموزشی و درسی، نیازسنجی آموزشی، اصول روانشناسی آموزشی، ارزیابی آموزشی و استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش میشوند. این مهارتها نقش مهمی در تدریس و بهبود فرآیند آموزشی ایفا میکنند و توانایی عملی کارآمد در زمینه آموزش را افزایش میدهند.