کودکان و والدین در دوره دشواری به سر می‌برند. طی دو دهه گذشته طبیعت کودکان به شدت دگرگون شده و در نتیجه این دگرگونی، فراگرفتن آموزه‌های مربوط به انسانیت برای کودکان دشوارتر و آموختن آنها به فرزندان برای پدر و مادرها پرهزینه‌تر شده است. لازم است پدر و مادرها در راه آموختن آموزه‌های اساسی عاطفی و اجتماعی به فرزندانشان هوشیارانه‌تر عمل کنند. پیامدهای نداشتن مبانی هوش عاطفی بسیار نگران‌کننده است. برای نمونه، شواهد نشان می‌دهند دخترانی که نمی‌توانند احساس گرسنگی را از احساس اضطراب تشخیص دهند، در خطر اختلالهای خوردن قرار دارند و آنهایی که در خردسالی قادر نیستند در برابر خواسته‌های خود مقاومت کنند، احتمال بیشتری دارد که پیش از رسیدن به دوره جوانی باردار شوند. برای پسرها، تابع امیال آنی بودن در خردسالی، احتمال بزهکاری و خشونت را در سنین بالاتر افزایش می‌دهد؛ و برای همه کودکان، ناتوانی در مهار اضطراب و افسردگی، احتمال استفاده از مواد مخدر یا الکل را در مراحل بعدی زندگی بیشتر می‌کند. با در نظر گرفتن این واقعیتهای جدید، لازم است که پدر و مادرها از لحظه‌های طلاییِ بودن در کنار فرزند بهترین بهره را ببرند و نقش فعال و هدفمندی را در راهنمایی فرزندانشان در زمینه مهارتهای اساسی انسانی، مانند درک و رسیدگی به احساس‌های آزاردهنده، مهار امیال، همدلی و مهربانی به عهده بگیرند. جان گاتمن در این کتاب شیوه‌ای علمی و بسیار عملی را به پدر و مادرها ارائه می‌کند تا بتوانند ابزار اصلی زندگی کردن را به فرزندانشان بدهند.