کتاب مهار ناشدنی نوشته نیک وی آچیچ ترجمه مسیحا برزگر توسط انتشارات ذهن آویز مهار ناشدنی به چاپ رسیده است.

این کتاب روایتگر قصه ای از زندگی نویسنده و دیگر افرادی است که با سختی ها و چالش هایی که در مقابلشان قد علم کردند به مبارزه برخاسته و از پا نیفتاده اند. مهارنشدنی اثری الهام بخش است به قلم مردی که بدون دست و پا آفریده شده، اما این نقص جسمانی نتوانسته او را از زندگی کردن باز دارد و مسیر پیشرفت را به رویش ببندد. آچیچ چنان زندگی می کند که از بسیاری از انسان های سالم به لحاظ فیزیکی جلوتر است و در کتاب خود از بحران های شخصی، چالش های حرفه، کار و روابط، نگرانی های مربوط به سلامتی و ناتوانی، ترس ها، تهدیدها، فکرها، عادت های ویرانگر، آزارها، خشونت ها، چیزهایی که از کنترل انسان خارج اند، چگونگی کمک به دیگران و برقراری تعادل میان جسم، ذهن، قلب و روح می گوید.

بخشی از متن کتاب

دگرگونی، آیا این واژه تو را می ترساند؟ آیا این واژه الهام بخش توست؟ آیا می دانی تفاوت موجود زنده و موجود مرده در چیست؟ موجود زنده، هر لحظه، دستخوش دگرگونی ست. دگرگونی، گواه زنده بودن ماست. رشد کردن، مستلزم دگرگونی ست و اگر دگرگونی نباشد، رشدی هم در کار نخواهد بود. آن هایی که نمی توانند ذهن خود را دگرگون کنند، هرگز نمی توانند هیچ چیز دیگر را دگرگون کنند. حقیقت آن است که مسیر زندگی، همواره به پیچ های دگرگونی می رسد.

همه خواهان پیشرفت اند، اما پیشرفت را بدون دگرگونی می خواهند! این، شدنی نیست. تو باید نگاه خود را به زندگی مدام تازه کنی. کسی که نگاه خود را به زندگی مدام تازه نمی کند، هرگز نمی تواند اشتباهاتش را تصحیح کند. حقیقت، آن است که راه موفقیت، همواره در حال ساخته شدن است. یعنی، تو تا جایی که راه ساخته ای، پیش می روی. برای پیشرفت بیشتر، باید راه بیشتری بسازی.

دستورالعمل دیروز برای موفقیت، فقط به درد دیروز می خورد. دستورالعمل های دیروز برای موفقیت، اغلب، دستورالعملی ست برای شکست فردای تو. کسی که شیوه ی کهنه ی دیروز را در زندگی تازه ی امروز به کار می گیرد، فردا ورشکست می شود. توماس واتسون، موسس شرکت آی. بی. ام.، روزی گفته بود: «جهان ظرفیت فقط 5 کامپیوتر را دارد و ما می توانیم بیش از 5 کامپیوتر بفروشیم.» اگر آقای واتسون نمی خواست نظر خود را دگرگون کند، شرکت عظیم آی. بی. ام. امروزی کجا بود؟ اگر بخواهی ذهنیت خود را ثابت نگه داری، به هیچ جا نمی رسی. مطمئن باش که فقط احمق ها و مرده ها هستند که ذهنیتی ثابت دارند. احمق ها نمی خواهند ذهنیت شان را دگرگون کنند و مرده ها هم نمی توانند. تو نه مرده هستی و نه احمق، بنابراین، هر روز، زندگی را از نو و به شیوه ای تازه ببین. شیوه ی تفکری که تو را رسانده است به جایی که امروز هستی، لزوما تو را به جایی نمی رساند که می خواهی بروی. ساعت بعضی از آدم ها در نقطه ای به خواب می رود؛ آن ها برای همیشه در همان سن و سال می مانند و هرگز بزرگ نمی شوند.