کتاب متن تجدید نظر شده راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی نوشته انجمن روانپزشکی امریکا با ترجمه دکتر محمدرضا نیکخو، هامایاک آوادیس یانس، توسط انتشارات سخن به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب:روانشناسی, روانشناسی عمومی, روانشناسی بالینی و درمان اختلال های روانی
در این کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی یک زبان مشترک و استاندارد برای طبقه بندی اختلالهای روانی ارائه می کند. این راهنما برپایه مجموعه‌ای از نظر پزشکان، پژوهشگران، فهرست داروهای روانپزشکی، بنگاه‌های بیمه، صنایع داروسازی و در همکاری پیاپی با آی.سی.دی و سازمان بهداشت جهانی تهیه شده‌است. نیاز به طبقه‌بندی اختلالات روانی در تمامی طول تاریخ پزشکی بدیهی به نظر رسیده‌است ولی در مورد اینکه کدام یک از اختلالات را باید مد نظر قرار داد و نیز اینکه مناسب ترین روش سازماندهی آن‌ها کدام است توافق چندانی وجود نداشته‌است.
در ایالات متحده آمریکا نیاز به جمع‌آوری اطلاعات آماری انگیزه اولیه برای طبقه‌بندی اختلالهای روانی به‌شمار می‌رفت. اولین اقدام رسمی برای گردآوری اطلاعات دربارهٔ بیماریهای روانی در آمریکا ثبت فراوانی یک طبقه از بیماریها ی روانی تحت عنوان «کانائی-دیوانگی» در سرشماری ۱۸۴۰ بود. در سرشماری سال ۱۸۸۰ بین هفت طبقه از بیماریها ی روانی یعنی مانی (شیدایی)، مالیخولیا، مونومانی یا مشغولیت فکری بیماروار به یک موضوع خاص، فلج ناقص، زوال عقل، می‌بارگی یا الکلیسم و صرع تمایز قایل شدند. در سال ۱۹۱۷ کمیته آماری انجمن روان پزشکی آمریکا همراه با کمیسیون ملی بهداشت روانی طرحی جمع آوری کردند که از سوی اداره سرشماری برای آمارگیری هماهنگ از بیمارستانهای روانی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن انجمن روان پزشکی آمریکا با همکاری آکادمی پزشکی نیویورک تدوین مجموعه اصطلاعات روان پزشکی قابل قبول همگانی را آغاز کرد که قرار شد انجمن پزشکی آمریکا آن را در نخستین چاپ مجموعه اصطلاعات طبقه‌بندی استاندارد بیماری ها قرار بگیرد.
_x000D_
کتاب متن تجدید نظر شده راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی نوشته انجمن روانپزشکی امریکا با ترجمه دکتر محمدرضا نیکخو، هامایاک آوادیس یانس، توسط انتشارات سخن به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب:روانشناسی, روانشناسی عمومی, روانشناسی بالینی و درمان اختلال های روانی
در این کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی یک زبان مشترک و استاندارد برای طبقه بندی اختلالهای روانی ارائه می کند. این راهنما برپایه مجموعه‌ای از نظر پزشکان، پژوهشگران، فهرست داروهای روانپزشکی، بنگاه‌های بیمه، صنایع داروسازی و در همکاری پیاپی با آی.سی.دی و سازمان بهداشت جهانی تهیه شده‌است. نیاز به طبقه‌بندی اختلالات روانی در تمامی طول تاریخ پزشکی بدیهی به نظر رسیده‌است ولی در مورد اینکه کدام یک از اختلالات را باید مد نظر قرار داد و نیز اینکه مناسب ترین روش سازماندهی آن‌ها کدام است توافق چندانی وجود نداشته‌است.
در ایالات متحده آمریکا نیاز به جمع‌آوری اطلاعات آماری انگیزه اولیه برای طبقه‌بندی اختلالهای روانی به‌شمار می‌رفت. اولین اقدام رسمی برای گردآوری اطلاعات دربارهٔ بیماریهای روانی در آمریکا ثبت فراوانی یک طبقه از بیماریها ی روانی تحت عنوان «کانائی-دیوانگی» در سرشماری ۱۸۴۰ بود. در سرشماری سال ۱۸۸۰ بین هفت طبقه از بیماریها ی روانی یعنی مانی (شیدایی)، مالیخولیا، مونومانی یا مشغولیت فکری بیماروار به یک موضوع خاص، فلج ناقص، زوال عقل، می‌بارگی یا الکلیسم و صرع تمایز قایل شدند. در سال ۱۹۱۷ کمیته آماری انجمن روان پزشکی آمریکا همراه با کمیسیون ملی بهداشت روانی طرحی جمع آوری کردند که از سوی اداره سرشماری برای آمارگیری هماهنگ از بیمارستانهای روانی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن انجمن روان پزشکی آمریکا با همکاری آکادمی پزشکی نیویورک تدوین مجموعه اصطلاعات روان پزشکی قابل قبول همگانی را آغاز کرد که قرار شد انجمن پزشکی آمریکا آن را در نخستین چاپ مجموعه اصطلاعات طبقه‌بندی استاندارد بیماری ها قرار بگیرد.
_x000D_
