کتاب روانکاوی لئوناردو داوینچی نوشته زیگموند فروید ترجمه پدارم راستی توسط انتشارات ناهید به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: روانشناسی، روانکاوی، سرگذشتنامه
ئوناردو داوینچی (1910) نوشته ی زیگموند فروید، روانکار برجسته است. این کتاب پس از گذشت سال ها همچنان در میان جذاب ترین ، هرچند شک برانگیزترین ، کل آثار نوشته شده ی فروید باقی مانده است.
با بازسازی دقیق زندگی عاطفی لئوناردو از همان سالهای ابتدایی ، این اولین فعالیت پایدار فروید در بیوگرافی از منظر روانکاوی و همچنین تلاش او برای یافتن مسیری است که همجنس خواهی می تواند پیش بگیرد. هنگامی که تحقیقات روانکاوی ، که معمولا متریال انسان های ضعیف را در خود جای می دهد ، خود را به شخصیت های بزرگ بشریت نزدیک می کند ، انگیزه هایی که غالبا توسط افراد عامی به آن نسبت داده می شوند ، در آن یافت نمی شود. این تحقیقات تلاش نمی کنند "درخشش را سیاه کنند و یا والا را به منجلاب بکشانند". این مطالعات رضایت خود را در کاهش فاصله ی بین کامل بودن چیزهای بزرگ و ناکافی بودن چیزهای کوچک پیدا نمی کنند. اما این مطالعات نمی تواند کمک کند دریابیم که همه ی چیزهایی که قابل درک است، از طریق نمونه های اولیه قابل درک است و همچنین معتقد است که هیچ کس آنقدر بزرگ نیست که از این که تحت قانون هایی باشد که اعمال عادی و مرض ها را با همان سختگیری کنترل می کنند ، شرم کند. کتاب لئوناردو داوینچی شامل تحقیق فروید بر این نقاش معروف رنسانسی است. این تحقیق شامل یک مطالعه روانکاوی از زندگی لئوناردو بر اساس نقاشی های وی است.
فروید در این کتاب به بحث در خصوص رؤیای کودکی لئوناردو داوینچی می پردازد ، رؤیایی که به زعم او کلید شناخت لئوناردو و آثار اور ا به دست می دهد . در این رویا لئوناردو سوار بر بال خیال و در دورانی که فاصله او از حیث زمانی با دوران کودکی اش محل تأمل است ، به طرح مسئله ای می پردازد که فروید روان کاو آن را نمونه ای ژرف برای تحقیق می داند و همچنین روان کاو را قادر می سازد تا در فحوای آن بستری مناسب برای تحلیل روان کاوانه بیابد. لئوناردو داوینچی را حتی هم عصرانش نیز بعنوان یکی از بزرگترین مردان عصر رنسانس ایتالیا مورد تحسین و تمجید قرار داده اند ، حتی در زمان خودش هم به همان اندازه اسرار آمیز به نظر می رسید که حال به نظر ما می رسد . یک نابغه تمام عیار ، کسی که تنها می توان در مورد ماهیتش حدس زد ولی هرگز نمی توان به عمق آن رسید.
کتاب روانکاوی لئوناردو داوینچی نوشته زیگموند فروید ترجمه پدارم راستی توسط انتشارات ناهید به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: روانشناسی، روانکاوی، سرگذشتنامه
ئوناردو داوینچی (1910) نوشته ی زیگموند فروید، روانکار برجسته است. این کتاب پس از گذشت سال ها همچنان در میان جذاب ترین ، هرچند شک برانگیزترین ، کل آثار نوشته شده ی فروید باقی مانده است.
با بازسازی دقیق زندگی عاطفی لئوناردو از همان سالهای ابتدایی ، این اولین فعالیت پایدار فروید در بیوگرافی از منظر روانکاوی و همچنین تلاش او برای یافتن مسیری است که همجنس خواهی می تواند پیش بگیرد. هنگامی که تحقیقات روانکاوی ، که معمولا متریال انسان های ضعیف را در خود جای می دهد ، خود را به شخصیت های بزرگ بشریت نزدیک می کند ، انگیزه هایی که غالبا توسط افراد عامی به آن نسبت داده می شوند ، در آن یافت نمی شود. این تحقیقات تلاش نمی کنند "درخشش را سیاه کنند و یا والا را به منجلاب بکشانند". این مطالعات رضایت خود را در کاهش فاصله ی بین کامل بودن چیزهای بزرگ و ناکافی بودن چیزهای کوچک پیدا نمی کنند. اما این مطالعات نمی تواند کمک کند دریابیم که همه ی چیزهایی که قابل درک است، از طریق نمونه های اولیه قابل درک است و همچنین معتقد است که هیچ کس آنقدر بزرگ نیست که از این که تحت قانون هایی باشد که اعمال عادی و مرض ها را با همان سختگیری کنترل می کنند ، شرم کند. کتاب لئوناردو داوینچی شامل تحقیق فروید بر این نقاش معروف رنسانسی است. این تحقیق شامل یک مطالعه روانکاوی از زندگی لئوناردو بر اساس نقاشی های وی است.
فروید در این کتاب به بحث در خصوص رؤیای کودکی لئوناردو داوینچی می پردازد ، رؤیایی که به زعم او کلید شناخت لئوناردو و آثار اور ا به دست می دهد . در این رویا لئوناردو سوار بر بال خیال و در دورانی که فاصله او از حیث زمانی با دوران کودکی اش محل تأمل است ، به طرح مسئله ای می پردازد که فروید روان کاو آن را نمونه ای ژرف برای تحقیق می داند و همچنین روان کاو را قادر می سازد تا در فحوای آن بستری مناسب برای تحلیل روان کاوانه بیابد. لئوناردو داوینچی را حتی هم عصرانش نیز بعنوان یکی از بزرگترین مردان عصر رنسانس ایتالیا مورد تحسین و تمجید قرار داده اند ، حتی در زمان خودش هم به همان اندازه اسرار آمیز به نظر می رسید که حال به نظر ما می رسد . یک نابغه تمام عیار ، کسی که تنها می توان در مورد ماهیتش حدس زد ولی هرگز نمی توان به عمق آن رسید.
