نه یادداشت برای شناخت مسیر درست کامیابی
کتاب راه و چاه کوچینگ نوشته سکینه میرزایی توسط انتشارات نگاه نوین با موضوع روانشناسی، راه و رسم زندگی، مربیگری زندگی به چاپ رسیده است.
من در سال‌های اخیر یک ماموریت حرفه‌ای برای خودم تعیین کرده‌ام و آن، اشاعه‌ی رشته‌ی کوچینگ است و این اثر هم در راستای همین ماموریت منتشر می‌شود. در مورد کوچینگ و انواعش در این کتاب، به کفایت صحبت کرده‌ام. فقط همین‌قدر بگویم که کوچینگ را زیرساخت توسعه‌ی بسیاری از حوزه‌هایی می‌دانم که در طول دهه‌ها و ای‌بسا سده‌های متوالی، چندان که باید به کمال نرسیده است. نمونه‌اش همین فرهنگ گفت‌وگوست که اگر با معیارهای کوچینگ پیش برود و پرسشگری خاص آن را محور قرار دهد، اتفاقاتی راهگشا و تاریخ‌ساز را رقم خواهد زد.
من از عرصه‌ی فرهنگ و آموزش می‌آیم. در سال 1354 در مقام معلم بهداشت به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمدم و تا سال 1361 که فرزند سومم به‌دنیا آمد و مجبور به استعفا شدم، در این حرفه‌ی حقیقتا شریف مشغول به‌کار بودم. در سال‌های بعد از آن، به‌صورتی نه‌چندان پیش‌بینی‌شده وارد صنعت ساختمان شدم. امروز نزدیک به سه دهه است که در این صنعت پویا تجربیات کارآفرینانه‌ی موفقی داشته‌ام. نکته‌ی تاثیرگذار کارآفرینی برای من در این نکته خلاصه می‌شود که توانستم دانش خودم را بسیار گسترش بدهم، اگر کارآفرین نبودم، چنین نعمتی، هرگز آن‌چنان که باید نصیبم نمی‌شد. همین مطالعه‌ی مستمر باعث آشنایی‌ام با رشته‌ی کوچینگ شد. توانستم آن را در کلاس درس استادانی چون دکتر «محمدمهدی ربانی» و... یاد بگیرم و به‌عنوان کوچ فعالیتم را شروع کنم. جالب اینجاست که کوچینگ باعث شد، ابعاد تازه‌ای از موفقیت را در کارآفرینیِ صنعت ساختمان تجربه کنم و باعث تحول در بسیاری از رویکردها و روندها در فعالیت حرفه‌ای خودم شوم.
کتاب راه و چاه کوچینگ نوشته سکینه میرزایی توسط انتشارات نگاه نوین با موضوع روانشناسی، راه و رسم زندگی، مربیگری زندگی به چاپ رسیده است.
من در سال‌های اخیر یک ماموریت حرفه‌ای برای خودم تعیین کرده‌ام و آن، اشاعه‌ی رشته‌ی کوچینگ است و این اثر هم در راستای همین ماموریت منتشر می‌شود. در مورد کوچینگ و انواعش در این کتاب، به کفایت صحبت کرده‌ام. فقط همین‌قدر بگویم که کوچینگ را زیرساخت توسعه‌ی بسیاری از حوزه‌هایی می‌دانم که در طول دهه‌ها و ای‌بسا سده‌های متوالی، چندان که باید به کمال نرسیده است. نمونه‌اش همین فرهنگ گفت‌وگوست که اگر با معیارهای کوچینگ پیش برود و پرسشگری خاص آن را محور قرار دهد، اتفاقاتی راهگشا و تاریخ‌ساز را رقم خواهد زد.
من از عرصه‌ی فرهنگ و آموزش می‌آیم. در سال 1354 در مقام معلم بهداشت به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمدم و تا سال 1361 که فرزند سومم به‌دنیا آمد و مجبور به استعفا شدم، در این حرفه‌ی حقیقتا شریف مشغول به‌کار بودم. در سال‌های بعد از آن، به‌صورتی نه‌چندان پیش‌بینی‌شده وارد صنعت ساختمان شدم. امروز نزدیک به سه دهه است که در این صنعت پویا تجربیات کارآفرینانه‌ی موفقی داشته‌ام. نکته‌ی تاثیرگذار کارآفرینی برای من در این نکته خلاصه می‌شود که توانستم دانش خودم را بسیار گسترش بدهم، اگر کارآفرین نبودم، چنین نعمتی، هرگز آن‌چنان که باید نصیبم نمی‌شد. همین مطالعه‌ی مستمر باعث آشنایی‌ام با رشته‌ی کوچینگ شد. توانستم آن را در کلاس درس استادانی چون دکتر «محمدمهدی ربانی» و... یاد بگیرم و به‌عنوان کوچ فعالیتم را شروع کنم. جالب اینجاست که کوچینگ باعث شد، ابعاد تازه‌ای از موفقیت را در کارآفرینیِ صنعت ساختمان تجربه کنم و باعث تحول در بسیاری از رویکردها و روندها در فعالیت حرفه‌ای خودم شوم.
