کتاب ملاصدرا فیلسوف و متفکر بزرگ ایرانی نوشته هانری کوربن ترجمه ذبیح الله منصوری توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.

موضوع کتاب شامل ادبیات، ادبیات داستانی، رمان تاریخی میباشد.

بخشی از متن کتاب

ملاصدرا دانشمندی بود شیعه مذهب و در مذهب شیعه دارای تعصب ولی تعصب او از معرفت سرچشمه می گرفت نه از جهالت و چون دانشمند بود وقتی می فهمید که دانشمندان مغرب یعنی کشورهای غربی اسلام از مصر گرفته تا اندلس یا اسپانیا چیزی می گویند که قابل قبول است آنها را می پذیرفت.

شاید در بین دانشمندان ایران در عهد صفویه و در دوره زندیه و قاجاریه تا همین اواخر البته به استثنای چند تن از دانشمندان معاصر ایران کسی نباشد که اندازه ملاصدرا، دانشمندان مغرب یعنی کشورهای غربی اسلام را بشناسد. ملاصدرا دانشمندان مغرب اسلامی را خوب می شناخت در صورتی که اکثر آنها سنی بودند.

یادداشت هایی که طلاب از جلسات درس ملاصدرا در کهک برداشته اند ثابت می کند. که اطلاعات آن مرد در خصوص دانشمندان مغرب اسلام، بسیط بوده و چیزهایی که وی در جلسات درس راجع به دانشمندان مذکور می گفته امروز برای ما قابل استفاده است و هرچه بر زبان آورده با نص تاریخ مطابق می باشد.یکی از کسانی که ملاصدرا خوب او را می شناخته و از دانشمندان مغرب اسلام می باشد «ابن العربی» است و در ایران بیشتر او را به اسم محی الدین می شناسند و اسم شیخ اجل محی الدین معروف تر از ابن العربی نزد ایرانیان است.

شناختن ابن العربی از طرف ملاصدرا حیرت آور نیست چون مدتی قبل از مدرس کهک دو نفر از شعرای برجسته ایرانی، یکی جامی و دیگری فخرالدین عراقی عقاید ابن العربی را در اشعار خود ذکر کردند و پرورانیدند و مولوی صاحب مثنوی هم در کتاب خود قسمتی از نظریه های ابن العربی را ذکر می نماید. آنچه قابل تحسین می باشد این است که ملاصدرا غیر از ابن العربی سایر دانشمندان برجسته مغرب اسلام را نیز می شناخت.

ملاصدرا که در جلسه درس خود گفت که اسم کامل ابن العربی ابوبکر محمدبن العربی الحاتمی الطائی می باشد و اجدادش از قبیله معروف طائی بوده اند و پدرش در شهر مورسیه واقع در اندلس اسپانیا می زیست و ابن العربی در همان شهر به دنیا آمد و به مکتب رفت و خواندن و نوشتن و قرآن را فراگرفت…