در چندین دههی گذشته علاقمندی به فومهای فلزی افزایش یافته است، علت آن چگالی کم آنها است. پیشرفتهای زیادی در علم و فناوری فومهای سلول باز و بسته انجام گرفته است. روشهای فرآوری برای فومهای ترکیبی به مقدارمناسب، در جهت و اندازه مطلوب توسعه داده شدهاند. در این زمینه، مدلهایی نظری توسعه یافتهاند تا ارتباطی میان خواص چنین فومهایی با ریزساختارشان برقرار کنند. علیرغم چنین پیشرفتهایی، محدودیتهای عمدهی چنین فومهایی استحکام و مدول کم آنها است.
در چندین دههی گذشته علاقمندی به فومهای فلزی افزایش یافته است، علت آن چگالی کم آنها است. پیشرفتهای زیادی در علم و فناوری فومهای سلول باز و بسته انجام گرفته است. روشهای فرآوری برای فومهای ترکیبی به مقدارمناسب، در جهت و اندازه مطلوب توسعه داده شدهاند. در این زمینه، مدلهایی نظری توسعه یافتهاند تا ارتباطی میان خواص چنین فومهایی با ریزساختارشان برقرار کنند. علیرغم چنین پیشرفتهایی، محدودیتهای عمدهی چنین فومهایی استحکام و مدول کم آنها است.
