این کتاب مجموعهاى مشتمل بر چهارده جلسه سخنرانی استاد شهید مطهری است. سبک بحث یک سبک کاملاً ابتکارى است و در یک قالب خاص مثلا قالب متکلمین یا فلاسفه جاى نمىگیرد، بلکه استاد با توجه به احاطه خود بر نظرات متکلمین و فلاسفه در این باب و با توجه به نظریات موجود در برخی علوم انسانى جدید مانند روانشناسى و با عنایت به شبهاتى که در این باب هست، یک طریق مخصوص را طى کردهاند و البته سؤالاتى که در پایان جلسات مطرح شده است در تعیین خط سیر بحث مؤثر بوده است. استاد شهید مطالب خود را در چهار بخش «راههاى اثبات نبوت»، «وحى»، «معجزه» و «اعجاز قرآن» دستهبندى کردهاند و درباره ماهیت «وحى» و ماهیت «معجزه» که معمولا در کتابهاى کلامى کمتر بحث مىشود، به تفصیل سخن راندهاند.
فلاسفه در مسئله انبیاء و نبوت، اول وارد این بحث شدند که نبوت ممکن است. در مرحله بعد گفته اند که بشریت به نبوت نیازمند است؛ یعنی نبوت برای زندگی بشر یک خیر و یک سعادت و یک کمال است. به کمک این دو اصل، یکی امکان اصل نبوت به معنی اینکه بشری اتصال داشته باشد با جهان دیگر و از آنجا الهاماتی و القائاتی به او بشود، و دیگر اینکه با نبودن آنها در زندگی بشر خلئی وجود پیدا می کند که منجر به اختلال کلی زندگی بشر می شود، گفته اند پس در نظام جهان ضرورت که نبوتی وجود داشته باشد.