کتاب مقامات اولیا جلد اول نوشته سیدمجتبی حسینی توسط انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: کتاب مذهبی، اسلام، نقد و تفسیر
زیارت جامعه کبیره منظومه‌ای از والاترین معارف شیعه است که سندی معتبر و خدشه‌ناپذیر دارد. . این زیارت که از سوی امام هادی علیه السلام تعلیم داده شده، هم از نظر مخاطب (تمامی امامان معصوم) و هم از نظر اوصاف مخاطبان جامعیت دارد. یکی از بهترین متن‌ها برای سلوک ولایی و معرفت ائمه اطهار زیارت جامعه کبیره است که در گذشته هم علما به شرح آن پرداخته‌اند. با این وجود، مقامات اولیاء که شرحی بر این زیارت پرمعنی و عمیق است ، از بیانی بی‌تکلف برخوردار است که نه فقط برای اهل فن؛ که برای همه مؤمنان قابل فهم و استفاده است. آن‌چه اثر حاضر را از باقی آثار مشابهش جدا می‌کند، نگرش نکته‌سنج و خوش‌ذوقی نویسنده است که مخاطب را مجذوب می‌کند. در ابتدای اثر نیز بحث گسترده‌ای درباره ماهیت زیارت و سلام و آثار آن ارائه گردیده است.
ومَصابیحِ الدُّجی
و سلام بر چراغ‌های روشن شب‌های تار
«مصباح» به معنای چراغ و «دجی» به معنای تاریکی‌هاست؛ «مَصابیحِ الدُّجی» یعنی چراغ‌های روشن در تاریکی‌ها.
انواع تاریکی
تاریکی‌ها متعددند؛ تاریکی جهل، تاریکی شک، تردید و دودلی، تاریکی گناه و تاریکی حجاب‌هایی که مانع دیدن و درک صحیح می‌شوند. نور اهل‌بیت علیهم‌السلام شکافنده تمام این تاریکی‌هاست. ائمه علیهم‌السلام چراغ‌های تاریکی هستند.
نور واحد؛ مصابیح متعدد
نور یکی است، اما تاریکی‌ها متعددند. حال آنکه در این فراز، از عبارت «مَصابیحِ الدُّجی» استفاده شده که به معنی چراغ‌های تاریکی‌هاست.
اهل‌بیت علیهم‌السلام مصابیح متعدد با نور واحدند. نور درون این چراغ‌ها واحد است، اما این نور، گاه در چراغ وجود حسن بن علی علیهما‌السلام، گاه در چراغ حسین بن علی علیهما‌السلام، گاه در چراغ علی بن محمد علیهما‌السلام، گاه در چراغ جعفر بن محمد الصادق علیهما‌السلام، گاه در چراغ علی بن موسی الرضا علیهما‌السلام و زمانی در چراغ حضرت حجت عجل الله فرجه است. این نور واحد که نور فاطمی علیها السلام است در ظرفی قرار می‌گیرد که همان ظرف زمان، شرایط و مخاطب است. به تناسب زمان، شرایط و مخاطب، این نور جلوه‌های مختلفی پیدا می‌کند؛ به همین دلیل است که شیوه برخورد معصومین علیهم‌السلام با مخاطبان مختلف، متفاوت است و به یک شیوه با همه رفتار نمی‌کردند.
«اَللهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فی زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کَأََنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ یوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَیتُونَةٍ لا شَرْقِیةٍ وَ لا غَرْبِیةٍ یَکادُ زَیتُها یُضی‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلی نُورٍ یَهْدِی اللهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَضْرِبُ اللهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللهُ بِکُلِّ شَی‌ءٍ عَلیمٌ»
خداوند نور آسمان‌ها و زمین است. این چراغ، مثل ستاره‌ای درخشان از یک شجره مبارکه نور و حرارت می‌گیرد. چراغی است که نیازی به تماس مستقیم ندارد تا روشن کند.
کتاب مقامات اولیا جلد اول نوشته سیدمجتبی حسینی توسط انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: کتاب مذهبی، اسلام، نقد و تفسیر
زیارت جامعه کبیره منظومه‌ای از والاترین معارف شیعه است که سندی معتبر و خدشه‌ناپذیر دارد. . این زیارت که از سوی امام هادی علیه السلام تعلیم داده شده، هم از نظر مخاطب (تمامی امامان معصوم) و هم از نظر اوصاف مخاطبان جامعیت دارد. یکی از بهترین متن‌ها برای سلوک ولایی و معرفت ائمه اطهار زیارت جامعه کبیره است که در گذشته هم علما به شرح آن پرداخته‌اند. با این وجود، مقامات اولیاء که شرحی بر این زیارت پرمعنی و عمیق است ، از بیانی بی‌تکلف برخوردار است که نه فقط برای اهل فن؛ که برای همه مؤمنان قابل فهم و استفاده است. آن‌چه اثر حاضر را از باقی آثار مشابهش جدا می‌کند، نگرش نکته‌سنج و خوش‌ذوقی نویسنده است که مخاطب را مجذوب می‌کند. در ابتدای اثر نیز بحث گسترده‌ای درباره ماهیت زیارت و سلام و آثار آن ارائه گردیده است.
ومَصابیحِ الدُّجی
و سلام بر چراغ‌های روشن شب‌های تار
«مصباح» به معنای چراغ و «دجی» به معنای تاریکی‌هاست؛ «مَصابیحِ الدُّجی» یعنی چراغ‌های روشن در تاریکی‌ها.
انواع تاریکی
تاریکی‌ها متعددند؛ تاریکی جهل، تاریکی شک، تردید و دودلی، تاریکی گناه و تاریکی حجاب‌هایی که مانع دیدن و درک صحیح می‌شوند. نور اهل‌بیت علیهم‌السلام شکافنده تمام این تاریکی‌هاست. ائمه علیهم‌السلام چراغ‌های تاریکی هستند.
نور واحد؛ مصابیح متعدد
نور یکی است، اما تاریکی‌ها متعددند. حال آنکه در این فراز، از عبارت «مَصابیحِ الدُّجی» استفاده شده که به معنی چراغ‌های تاریکی‌هاست.
اهل‌بیت علیهم‌السلام مصابیح متعدد با نور واحدند. نور درون این چراغ‌ها واحد است، اما این نور، گاه در چراغ وجود حسن بن علی علیهما‌السلام، گاه در چراغ حسین بن علی علیهما‌السلام، گاه در چراغ علی بن محمد علیهما‌السلام، گاه در چراغ جعفر بن محمد الصادق علیهما‌السلام، گاه در چراغ علی بن موسی الرضا علیهما‌السلام و زمانی در چراغ حضرت حجت عجل الله فرجه است. این نور واحد که نور فاطمی علیها السلام است در ظرفی قرار می‌گیرد که همان ظرف زمان، شرایط و مخاطب است. به تناسب زمان، شرایط و مخاطب، این نور جلوه‌های مختلفی پیدا می‌کند؛ به همین دلیل است که شیوه برخورد معصومین علیهم‌السلام با مخاطبان مختلف، متفاوت است و به یک شیوه با همه رفتار نمی‌کردند.
«اَللهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فی زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کَأََنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ یوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَیتُونَةٍ لا شَرْقِیةٍ وَ لا غَرْبِیةٍ یَکادُ زَیتُها یُضی‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلی نُورٍ یَهْدِی اللهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَضْرِبُ اللهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللهُ بِکُلِّ شَی‌ءٍ عَلیمٌ»
خداوند نور آسمان‌ها و زمین است. این چراغ، مثل ستاره‌ای درخشان از یک شجره مبارکه نور و حرارت می‌گیرد. چراغی است که نیازی به تماس مستقیم ندارد تا روشن کند.
