مقررات ملی ساختمان مجموعه‌ای است از ضوابط فنی،اجرایی و حقوقی لازم الرعایه در طراحی ،نظارت و اجرای عملیات ساختمانی،اعم از تخریب،نوسازی،توسعه بنا،تعمیر و مرمت اساسی،تغییر کاربری و بهره‌برداری از ساختمان که به منظور تامین ایمنی،بهره‌دهی مناسب،آسایش،بهداشت و صرفه اقتصادی فرد و جامعه وضع می‌گردد.
در کشور ما در کنار مقررات ملی ساختمان،مدارک فنی دیگر از قبیل آیین‌نامه‌های ساختمانی، استاندارها و آیین‌ کار‌های ساختمان سازی،مشخصات فنی ضمیمه پیمان‌ها و نشریات ارشادی و آموزشی توسط مراجع مختلف تدوین و انتشار می‌یابد که گر چه از نظر کیفی و محتوایی حائز اهمیت هستند،اما با مقررات ملی ساختمان تمایز‌های آشکاری دارند.
آنچه مقررات ملی ساختمان را از قبیل مدارک متمایز می‌سازد،الزامی بودن،اختصاری بودن و سازگاری بودن آن با شرایط کشور از حیث نیروی انسانی ماهر،کیفیت و کمیت مصالح ساختمانی،توان اقتصادی و اقلیم و محیط می‌باشد.
در حقیقت مقررات ملی ساختمان،مجموعه‌ای از حداقل‌های مورد نیاز و باید‌ها و نباید‌های ساخت و ساز است.