یکی از شاخه‌های مطرح‌شده در باب فطرت در تعلیم وتربیت است که موضوع بسیار وسیعی است. اگر انسان دارای یک سلسله فطریاتی باشد قطعا تربیت باید درنظر گرفتن همان فطریات باشد، زیرا تربیت عینی رشد دادن است و این براساس پذیرفتن یک استعداد در انسان است؛ یعنی تربیت با صنعت فرق دارد. در صنعت حساب، حساب ساختن است؛ یعنی انسان هدفی دارد و بعد از یکسری مواد به عنوان اشیا برای هدف بهره می‌برد و به خود ماده توجه ندارد که با کار روی آن ناقص یا کامل می‌شود. از این عبارت می‌شود این نتیجه را گرفت که انسان را به دو صورت می‌شود ساخت؛ الف) ساختن اشیایی بدون درنظر گرفتن ماهیت ماده و ب) تربیت یعنی پرورش استعدادهای واقعی بر پایه فطرت و عقلانیت. این کتاب تنظیم‌شده پنج سخنرانی استاد شهید آیت‌الله مرتضی مطهری در جلساتی موسوم به جلسه یزدی‌ها در سال 1356 و 1357 هجری شمسی تا چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در تهران در موضوع «فطرت» و ارتباط آن با موضوع «تربیت» است.