کتاب روش شناسی دانش اجتماعی مسلمین (رویکردهای هرمنوتیکی به قرآن در میان مسلمین) نوشته دکتر یحیی بوذری نژاد, توسط انتشارات دانشگاه تهران با موضوع علوم اجتماعی, مفاهیم و مکاتب روش شناسی علوم اجتماعی، نظام های اجتماعی و آموزشی به چاپ رسیده است.
موضوع روش در حوزه های مختلف علمی برای نظام های اجتماعی و آموزشی موضوعی مهم است. این اهمیت از آن رو است که تولید و باز تولید دانش مرهون روش شناسی دانش است و روش شناسی دانش نیز مرهون موضوع دانش است و ریشه در تلقیات و ادراکات وجود شناختی و معرفت شناسانه از علم و منابع شناخت دارد. علم بودن یک علم مرهون انسجام مسائل و انسجام مسائل در گرو عاملی وحدت آفرین است و بیشتر حکما این عامل را موضوع علم می دانند. همچنین، موضوع علم را ماک طبقه بندی مسائل یک علم و معیار تمایز، تقدم و تاخر، تداخل و اشتراک علوم تلقی کرده اند.
بدین منظور، این مقاله پس از مرور رویکردهای چهارگانه علم شناسی مسلمین، به این مهم پرداخته است و به ویژه پس از طرح رویکرد چهارم موسوم به «رئوس ثمانیه» (هشتگانه )، که متضمن شناختی اجمالی از یک علم خاص (مثا علم عمران یا دانش اجتماعی ) است، امکان این بررسی ، عملی تر شده و با استفاده از یکی از اقسام رئوس ثمانیه، که «انحای تعلیمیه» است، امکان ورود خاص به مسائل روش شناختی مسلمین فراهم شده و با طرح آن، مشصا به بررسی این مطلب پرداخته شده که آیا ارتباط روش با موضوع و مسئله مورد توجه قرار گرفته است یا خیر؟ فقدان ارتباط موضوع و مسئله با روش در دانش اجتماعی و به ویژه در آرای ابن خلدون ، به طور عمده تابعی از مشکل جدایی شناخت عقلی از نقلی در مقام «نظریه شناخت» و نقص رویکرد معرفت شناسانه به عقل و نقل در جایگاه منبع شناخت به عنوان منبع منسجم و متحد و تبیین سازوکار ارتباطی آنها (در مقام روش شناخت ) است .
کتاب روش شناسی دانش اجتماعی مسلمین (رویکردهای هرمنوتیکی به قرآن در میان مسلمین) نوشته دکتر یحیی بوذری نژاد, توسط انتشارات دانشگاه تهران با موضوع علوم اجتماعی, مفاهیم و مکاتب روش شناسی علوم اجتماعی، نظام های اجتماعی و آموزشی به چاپ رسیده است.
موضوع روش در حوزه های مختلف علمی برای نظام های اجتماعی و آموزشی موضوعی مهم است. این اهمیت از آن رو است که تولید و باز تولید دانش مرهون روش شناسی دانش است و روش شناسی دانش نیز مرهون موضوع دانش است و ریشه در تلقیات و ادراکات وجود شناختی و معرفت شناسانه از علم و منابع شناخت دارد. علم بودن یک علم مرهون انسجام مسائل و انسجام مسائل در گرو عاملی وحدت آفرین است و بیشتر حکما این عامل را موضوع علم می دانند. همچنین، موضوع علم را ماک طبقه بندی مسائل یک علم و معیار تمایز، تقدم و تاخر، تداخل و اشتراک علوم تلقی کرده اند.
بدین منظور، این مقاله پس از مرور رویکردهای چهارگانه علم شناسی مسلمین، به این مهم پرداخته است و به ویژه پس از طرح رویکرد چهارم موسوم به «رئوس ثمانیه» (هشتگانه )، که متضمن شناختی اجمالی از یک علم خاص (مثا علم عمران یا دانش اجتماعی ) است، امکان این بررسی ، عملی تر شده و با استفاده از یکی از اقسام رئوس ثمانیه، که «انحای تعلیمیه» است، امکان ورود خاص به مسائل روش شناختی مسلمین فراهم شده و با طرح آن، مشصا به بررسی این مطلب پرداخته شده که آیا ارتباط روش با موضوع و مسئله مورد توجه قرار گرفته است یا خیر؟ فقدان ارتباط موضوع و مسئله با روش در دانش اجتماعی و به ویژه در آرای ابن خلدون ، به طور عمده تابعی از مشکل جدایی شناخت عقلی از نقلی در مقام «نظریه شناخت» و نقص رویکرد معرفت شناسانه به عقل و نقل در جایگاه منبع شناخت به عنوان منبع منسجم و متحد و تبیین سازوکار ارتباطی آنها (در مقام روش شناخت ) است .
