ویژه آزمون استخدامی آموزش و پرورش 1402
تا قرن هفتم هجری یعنی حدود ششصد سال بعد از فتح ایران و مصر، در هیچ مدرکی (چه اسلامی و چه غیر اسلامی) سخن از کتاب‌سوزی مسلمین نیست. برای اولین‌بار در قرن هفتم این مسئله طرح می‌شود. کسانی که طرح کرده‌اند اولا هیچ مدرک و ماخذی نشان نداده‌اند و طبعا از این جهت نقلشان اعتبار تاریخی ندارد، و اگر هیچ ضعفی جز این یک ضعف نبود، برای بی‌اعتباری نقل آن‌ها کافی بود. تازه همه‌ی آن‌ها به استثنای ابوالفرج و قفطی وجود شایعه‌ای را بر زبان‌ها روایت کرده‌اند نه وقوع حادثه راف و در شریعت روایت و قانئن نقل تاریخی، هرگاه مورخ به جای نقل حادثه‌ای، «بر سر زبان‌ها بودن» آن حادثه را نقل کند، یعنی به جای آن‌که بگوید چنین حادثه‌ای واقع شده بگوید «گفته می‌شود چنین حادثه‌ای واقع شده» نشانه این است که حتی خود گوینده اعتمادی به وقوع آن ندارد.
کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران نوشته استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری توسط انتشارات صدرا به چاپ رسیده است. این کتاب یکی از منابع آزمون استخدامی آموزش و پرورش 1402 و جزو دروس عمومی می باشد. منابع آزمون استخدامی آموزگار ابتدایی و هم چنین استخدامی آموزش و پرورش به شرح زیر می باشد:
تا قرن هفتم هجری یعنی حدود ششصد سال بعد از فتح ایران و مصر، در هیچ مدرکی (چه اسلامی و چه غیر اسلامی) سخن از کتاب‌سوزی مسلمین نیست. برای اولین‌بار در قرن هفتم این مسئله طرح می‌شود. کسانی که طرح کرده‌اند اولا هیچ مدرک و ماخذی نشان نداده‌اند و طبعا از این جهت نقلشان اعتبار تاریخی ندارد، و اگر هیچ ضعفی جز این یک ضعف نبود، برای بی‌اعتباری نقل آن‌ها کافی بود. تازه همه‌ی آن‌ها به استثنای ابوالفرج و قفطی وجود شایعه‌ای را بر زبان‌ها روایت کرده‌اند نه وقوع حادثه راف و در شریعت روایت و قانئن نقل تاریخی، هرگاه مورخ به جای نقل حادثه‌ای، «بر سر زبان‌ها بودن» آن حادثه را نقل کند، یعنی به جای آن‌که بگوید چنین حادثه‌ای واقع شده بگوید «گفته می‌شود چنین حادثه‌ای واقع شده» نشانه این است که حتی خود گوینده اعتمادی به وقوع آن ندارد.
مسئله اصلی استثمار است. استثمار سیاسی و اقتصادی آن‌گاه توفیق حاصل می‌کند که در استعمار فرهنگی توفیق به دست آورده باشد. بی‌اعتقاد کردن مردم به فرهنگ خودشان و تاریخ خودشان شرط اصلی این موفقیت است. استعمار دقیقا تشخیص داده و تجربه کرده است که فرهنگی که مردم مسلمان به آن تکیه می‌کنند و ایدءولوژی که به آن می‌نازاند فرهنگ و ایدئولوزی اسلامی است، باقی همه حرف است و از چهاردیوار کنفرانس‌ها و جشنواره‌ها و کنگره‌ها و سمینارها هرگز بیرون نمی‌رود و به متن توده نفوذ نمی‌یابد. پس مردم از آن اعتقاد و از آن ایمان و از آن اعتماد و حسن‌ظن باید تخلیه شوند تا آماده ساخته شدن طبق الگوهای غربی گردند. برای بدبین کردن مردم به آن فرهنگ و آن ایدئولوژی و پیام‌آوران آن‌ها چه از این بهتر که به نسل جدید چنین وانمود شود که مردمی که شما می‌پندارید رسالت نجات و رهایی و رهبری بشریت به سعادت را داشتند و به این نام به کشورهای دیگر حمله می‌لردند و رژیم‌هایی را سرنگون می‌کردند، خود به وحشیانه‌ترین کارها دست زده‌اند و این هم نمونه‌اش.
