کتاب تاریخ جامع دولت های شیعه نوشته علی اکبر عباسی, توسط انتشارات جهاد دانشگاهی واحد صنعتی اصفهان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: تاریخ, تاریخ اسلام, بعد از سقوط عباسیان در 656 ه.ق، با گسترش تشیعتاریخ جامع دولتهای شیعه» علاقهمندان به تاریخ تشیع بهویژه دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی در رشته تاریخ هستند. این کتاب کار مشترک دکتر علیاکبر عباسی عضو هیأتعلمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان و آرمــان فروهی پژوهشگر تاریخ اسلام و تشیع است.
در قرون نخستین هجری تا نیمه دوم قرن سوم، بیشتر دولتهای شیعی توسط کسانی از نسل رسول خدا (ص) یا به نام افرادی از خاندان علوی به وجود آمد. دولتهای شیعی با سردمداری غیر علویان، بیشتر از قرن چهارم به بعد مطرح شدند و اقتدار و نفوذ آنان هم از سلسلههای نخستین شیعی فراتر رفت. بعد از سقوط عباسیان در 656 ه.ق، با گسترش تشیع تعداد دولتهای شیعی به خصوص با گرایش امامی بیشتر شد.
حضور دولتهای سربداران، مرعشیان، آل کیا و مشعشعیان در این دوره زمینه گسترش تشیع را در سرزمین ایران فراهم کرد. با برپایی دولت صفوی در ایرانِ قرن دهم هجری، این دولت به دولتهای شیعی همزمان خود بهویژه در شبهقاره هند کمک نمود و توانست با حمایت از مؤلفان و مصنّفان شیعی، دعوت از علمای شیعی جبلعامل، تأکید بر شیعیگرایی و توجه به زبان فارسی، دولتی پایدار را به وجود آورد.
کتاب تاریخ جامع دولت های شیعه نوشته علی اکبر عباسی, توسط انتشارات جهاد دانشگاهی واحد صنعتی اصفهان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: تاریخ, تاریخ اسلام, بعد از سقوط عباسیان در 656 ه.ق، با گسترش تشیعتاریخ جامع دولتهای شیعه» علاقهمندان به تاریخ تشیع بهویژه دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی در رشته تاریخ هستند. این کتاب کار مشترک دکتر علیاکبر عباسی عضو هیأتعلمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان و آرمــان فروهی پژوهشگر تاریخ اسلام و تشیع است.
در قرون نخستین هجری تا نیمه دوم قرن سوم، بیشتر دولتهای شیعی توسط کسانی از نسل رسول خدا (ص) یا به نام افرادی از خاندان علوی به وجود آمد. دولتهای شیعی با سردمداری غیر علویان، بیشتر از قرن چهارم به بعد مطرح شدند و اقتدار و نفوذ آنان هم از سلسلههای نخستین شیعی فراتر رفت. بعد از سقوط عباسیان در 656 ه.ق، با گسترش تشیع تعداد دولتهای شیعی به خصوص با گرایش امامی بیشتر شد.
حضور دولتهای سربداران، مرعشیان، آل کیا و مشعشعیان در این دوره زمینه گسترش تشیع را در سرزمین ایران فراهم کرد. با برپایی دولت صفوی در ایرانِ قرن دهم هجری، این دولت به دولتهای شیعی همزمان خود بهویژه در شبهقاره هند کمک نمود و توانست با حمایت از مؤلفان و مصنّفان شیعی، دعوت از علمای شیعی جبلعامل، تأکید بر شیعیگرایی و توجه به زبان فارسی، دولتی پایدار را به وجود آورد.