کتاب تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم جلد اول نوشته حسین بشیریه, توسط نشر نی با موضوع علوم سیاسی, مارکس نخستین متفکر, دستاوردهای نظریه و دانش سیاسی به چاپ رسیده است.
وظیفهی اندیشهی سیاسی نه صرفاً توضیح علمی بلکه تغییر واقعیت همراه با سرزنش یا تأیید اخلاقی بوده است. از همین دیدگاه شاید بتوان گفت که مارکس نخستین متفکری بود که با بیان اینکه: «فلاسفه تاکنون جهان را به شیوههای مختلف تعبیر کردهاند؛ اما مسئله این است که آن را تغییر دهیم»، حوزهی اندیشهی سیاسی به معنای مدرن آن را روشن کرد. خلاصه آنکه اندیشهی سیاسی، برخلاف نظریهی سیاسی، در پی یافتن قانونمندی پدیدهها و یا محدود به قواعد اثباتی علم نیست، هرچند محدود به قواعد منطق است. البته این گفته بدان معنی نیست که اندیشهی سیاسی لزوماً با دستاوردهای نظریه و دانش سیاسی متعارض است. همچنین اندیشهی سیاسی برخلاف اغلب نظریهها «کلیت» را موضوع بررسی خود قرار میدهد نه اجزا را، و میکوشد پدیدههای پراکنده را چنان بازنماید که گویی ضرورتاً میان آنها رابطهای انداموار وجود دارد.
چرا خرید از آژانس کتاب؟
خرید از آژانس کتاب به شما این اطمینان را میدهد که نسخه اصلی و بهروز کتاب تاریخ اندیشههای سیاسی در قرن بیستم جلد اول را دریافت خواهید کرد. ما با ارائه خدمات سریع، ارسال امن و قیمت مناسب، تجربه خریدی آسان و مطمئن را برای شما فراهم میآوریم.
برای خرید این کتاب و مشاهده کتابهای دیگر، به فروشگاه آنلاین آژانس کتاب مراجعه کنید.
کتاب تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم جلد اول نوشته حسین بشیریه, توسط نشر نی با موضوع علوم سیاسی, مارکس نخستین متفکر, دستاوردهای نظریه و دانش سیاسی به چاپ رسیده است.
وظیفهی اندیشهی سیاسی نه صرفاً توضیح علمی بلکه تغییر واقعیت همراه با سرزنش یا تأیید اخلاقی بوده است. از همین دیدگاه شاید بتوان گفت که مارکس نخستین متفکری بود که با بیان اینکه: «فلاسفه تاکنون جهان را به شیوههای مختلف تعبیر کردهاند؛ اما مسئله این است که آن را تغییر دهیم»، حوزهی اندیشهی سیاسی به معنای مدرن آن را روشن کرد. خلاصه آنکه اندیشهی سیاسی، برخلاف نظریهی سیاسی، در پی یافتن قانونمندی پدیدهها و یا محدود به قواعد اثباتی علم نیست، هرچند محدود به قواعد منطق است. البته این گفته بدان معنی نیست که اندیشهی سیاسی لزوماً با دستاوردهای نظریه و دانش سیاسی متعارض است. همچنین اندیشهی سیاسی برخلاف اغلب نظریهها «کلیت» را موضوع بررسی خود قرار میدهد نه اجزا را، و میکوشد پدیدههای پراکنده را چنان بازنماید که گویی ضرورتاً میان آنها رابطهای انداموار وجود دارد.