کتاب تاریخچه علم نجوم نوشته مارتین ریس با ترجمه امیرسادات موسوی، محمدحسین پورعباس توسط انتشارات سبزان با موضوع دانستنی های نوجوانان به چاپ رسیده است.

طالع‌بینی در واقع تلاشی بسیار کهن برای تعیین چگونگی تاثیر اجرام سماوی بر زندگی در زمین و خصوصا امورات بشر است. گرچه این دانش همانند موهوم پرستی، امروزه از صحنه خارج شده است اما بر پایه‌های محکم از مشاهدات نجومی و استدلال‌های ذهنی استوار بوده است. در تلاش برای پیش‌بینی وقایع آینده و جستجوی فال‌ها و مستندات، طالع‌بینان اولیه سعی داشتند تا به آسمان نظم ببخشند و از این رو به شیوه رفتار خورشید، ماه و سیارات دقت می‌کردند. در این زمینه تاکید خاصی بر روی وقایعی غیره منتظره همچون گرفت‌ها، دنباله‌دارها، بارش‌های شهابی و ظهور ستارگان جدید می‌شد.
بعد از انحطاط تمدن یونان باستان ، مهم‌ترین پیشرفت‌های ستاره‌شناسی توسط دانشمندان مسلمان به دست آمد. دوره تسلط اسلام به مدت بیش از 800 سال ادامه یافت، دانشمندان و منجمان مسلمان متون باقیمانده از یونان باستان را به عربی ترجمه کرده و آن را با دانش ستاره‌شناسی خود تلفیق نمودند. دستورات اسلام برای عبادات روزانه و ماهانه و نیاز به پیدا کردن جهت قبله و جهت ساخت مسجد بدین معنا بود که نیاز فوری به تعیین زمان و مکان با دقت بسیار بالا وجود دارد. مثلثات پیچیده سماوی، توابع مثلثاتی و جبر در این زمان گسترش یافتند و اسطرلاب (یک اختراع یونانی که به عنوان ساعت استفاده می‌شد) تا حد بسیار زیادی پیشرفت کرد.