گزیده داستان های کوتاه فارسی برای اقتباس
کتاب این سو واقعیت آن سو خیال گزیده داستاهای کوتاه فارسی برای اقتباس نوشته محمد قاسم زاده, توسط انتشارات آبان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی, داستان های فارسی، اقتباس های سینمایی, داستان های کوتاه فارسی
داستان کوتاه و نیز رمان از انواع ادبی است که ما آنها را از غرب گرفته‌ایم و کوشش ما در این زمینه، حدود یک‌صد سال یا اندکی بیشتر سابقه دارد. اقبال ایرانیان به داستان کوتاه، با اینکه پیش از آن با رمان آشنا شده بودند، دور از ذهن نبود، رمان نوعی از ادبیات است که در اوایل چندان با سوابق ادبی ما سازگار نبود.
در تاریخ ادبیات فارسی، همواره شعر بر نثر غلبه داشت و اگر در تاریخ ادبیات بکاویم، در می‌یابیم آثاری که به قصد خلق ادبی نوشته و اعتباری دارند، از شمار انگشتان دو دست فراتر نمی‌روند. اکثر آثاری که ما به‌عنوان شاهکارهای تاریخ ادبیات می‌شنایم، خلق ادبی نبوده‌اند و مقصود نویسندگانشان، امر دیگری بوده، مانند تاریخ بیهقی، تذکره الاولیاء (عطار)، تاریخ سیستان، کشف‌المحجوب (هجویری)، اسرارالتوحید (محمد‌بن‌منور)، نویسندگان یا روایتی از تاریخ را نوشته‌اند یا معارف صوفیه را نگاشته‌اند.
آثاری مانند داراب‌نامه، اسکندرنامه و سمک عیار رمانس‌هایی هستند که در مقابله با شعر چندان توفیقی نیافتند و به حاشیه رانده شدند، اما گلستان سعدی،جوامع‌الحکایات عوفی و مرزبان‌نامه وراوینی، به لحاظ استواری در نثر و درآمیختگی این آثار با شعر اقبال بیشتریافتند، به‌ویژه گلستان سعدی که همواره معیار در شناخت عیارهای نثر برجسته بود.
کتاب این سو واقعیت آن سو خیال گزیده داستاهای کوتاه فارسی برای اقتباس نوشته محمد قاسم زاده, توسط انتشارات آبان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی, داستان های فارسی، اقتباس های سینمایی, داستان های کوتاه فارسی
داستان کوتاه و نیز رمان از انواع ادبی است که ما آنها را از غرب گرفته‌ایم و کوشش ما در این زمینه، حدود یک‌صد سال یا اندکی بیشتر سابقه دارد. اقبال ایرانیان به داستان کوتاه، با اینکه پیش از آن با رمان آشنا شده بودند، دور از ذهن نبود، رمان نوعی از ادبیات است که در اوایل چندان با سوابق ادبی ما سازگار نبود.
در تاریخ ادبیات فارسی، همواره شعر بر نثر غلبه داشت و اگر در تاریخ ادبیات بکاویم، در می‌یابیم آثاری که به قصد خلق ادبی نوشته و اعتباری دارند، از شمار انگشتان دو دست فراتر نمی‌روند. اکثر آثاری که ما به‌عنوان شاهکارهای تاریخ ادبیات می‌شنایم، خلق ادبی نبوده‌اند و مقصود نویسندگانشان، امر دیگری بوده، مانند تاریخ بیهقی، تذکره الاولیاء (عطار)، تاریخ سیستان، کشف‌المحجوب (هجویری)، اسرارالتوحید (محمد‌بن‌منور)، نویسندگان یا روایتی از تاریخ را نوشته‌اند یا معارف صوفیه را نگاشته‌اند.
آثاری مانند داراب‌نامه، اسکندرنامه و سمک عیار رمانس‌هایی هستند که در مقابله با شعر چندان توفیقی نیافتند و به حاشیه رانده شدند، اما گلستان سعدی،جوامع‌الحکایات عوفی و مرزبان‌نامه وراوینی، به لحاظ استواری در نثر و درآمیختگی این آثار با شعر اقبال بیشتریافتند، به‌ویژه گلستان سعدی که همواره معیار در شناخت عیارهای نثر برجسته بود.
