کتاب امام محمد غزالی نوشته مونتگمری وات با ترجمه محمود اصفهانی زاده, توسط انتشارات جامی به چاپ رسیده است.

موضوع کتاب شامل فلسفه و عرفان, فلسفه و فقه اسلامی, اصول تعلیمی و تحقیق میباشد.

کتابی که می خوانید نگاهی اجمالی و کلی به زندگی و افکار امام محمد غزالی با توجه به زمینه اجتماعی دوره ای که در آن زیست می کرده می اندازد و در نظر دارد دانش را از نقطه نظر اجتماع مورد بحث قرار دهد. در حقیقت نویسنده بر این باور است که نظام و قواعدی که در جامعه جریان دارند در عین حال که گاه خام و مقدماتی به نظر می آیند از مشخصات تعیین کننده هر عصر و روشن گر واقعیت آن هستند. با توجه به موضوع یاد شده و نبود هیچ مطلبی در این زمینه در مورد دنیای اسلام نویسنده تاریخ تحول افکار و تمدن اولیه اسلامی را مورد بررسی قرار داده و پس از مبحثی طولانی، فلسفه و فقه اسلامی را به بحث گذاشته است.

بخشی از کتاب

شاید به نظر برسد که ترس از باطنی ها موجب عمده اعمال غزالی می شده، یعنی باید گفت که، چون غزالی به عنوان مخالف و حریف باطنیه شناخته شده بود، بنابراین، از اینکه مورد حمله قرار گیرد و یا اینکه ممکن است ترور شود می ترسید و این تصور را هم با توجه به اینکه غزالی همیشه می گفت که ترس وی از جهنم می باشد و نه از مرگ، باید رد کرد. مخصوصا اینکه به نظر غزالی مرگ به دست یک نفر باطنی به عنوان شهادت می باشد یقینا سبب ورود او به بهشت می گردد. در فصل بعد نشان داده خواهد شد که شق دومی هم برای وادار نمودن غزالی به مطالعه اصول تعلیمی و تحقیق در آن وجود داشته است.

غزالی در کتاب المستظهری در مورد تعلیم مستبدانه و تعارف آن تاکید و اهمیت قابل ملاحظه ای قائل می شود. با توجه به امتیازی که غزالی به اصول تعلیم جدید حسن صباح قائل می شود چگونگی این تاکید روشن می گردد......