کتاب اشغال نظامی از دیدگاه حقوق بین الملل نوشته دکتر هاجر سیاه رستمی، توسط انتشارات خرسندی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: حقوق, حقوق بین الملل, تاریخچه و منابع حقوق بین الملل, تعهدات قدرت اشغالگر در زمان
یکی از پیامدهای مهم جنگ که از ابتدای تدوین حقوق بین‌الملل بشردوستانه در دوران معاصر تا کنون همواره مورد نظر بوده است، مساله اشغال نظامی است. منابع حقوق بین‌المللی اشغال مشتمل بر منابع قراردادی (شامل مقررات لاهه 1899 و 1907، کنوانسیون چهارم ژنو 1949 و پروتکل اول الحاقی 1977) به انضمام حقوق بین‌الملل عرفی و نیز قطعنامه‌های شورای امنیت هستند.
این مجموعه قواعد و مقررات که حدود حقوق و تکالیف اشغالگر را مشخص می‌کنند از بدو حمله به سرزمین اشغالی، تا حدی که مهاجم سکنه سرزمین اشغالی را تحت اقتدار و کنترل خود قرار می‌دهد، شروع به اجرا می‌کنند و اجرای آنها باید تا زمان خاتمه اشغال ادامه یابد. از آنجا که مجموعه قواعد و مقررات حقوق اشغال ،با فرض موقتی بودن اشغال تنظیم شده اند ،لذا از اداره اشغالهای طولانی مدت ،نظیر اشغال سرزمین‌های فلسطینی توسط اسرائیل ،ناتوان هستند و هرچه اشغال بیشتر طول بکشد، ضعف‌های حقوق بین‌الملل بشردوستانه در زمینه اشغال بیشتر آشکار می‌شود. علاوه بر ایراد وارد بر حقوق بین‌الملل بشردوستانه اشغال نظامی در زمینه اشغالهای طولانی مدت، چالش‌های نوینی در سالهای اخیر در زمینه حقوق بین‌الملل اشغال مطرح شده اند.این چالشها در درجه نخست ناشی از ظهور الگوی جدیدی از اشغال در چارچوب اشغال انتقالی، هستند که در قضیه اشغال عراق نمود یافت.
کتاب اشغال نظامی از دیدگاه حقوق بین الملل نوشته دکتر هاجر سیاه رستمی، توسط انتشارات خرسندی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: حقوق, حقوق بین الملل, تاریخچه و منابع حقوق بین الملل, تعهدات قدرت اشغالگر در زمان
یکی از پیامدهای مهم جنگ که از ابتدای تدوین حقوق بین‌الملل بشردوستانه در دوران معاصر تا کنون همواره مورد نظر بوده است، مساله اشغال نظامی است. منابع حقوق بین‌المللی اشغال مشتمل بر منابع قراردادی (شامل مقررات لاهه 1899 و 1907، کنوانسیون چهارم ژنو 1949 و پروتکل اول الحاقی 1977) به انضمام حقوق بین‌الملل عرفی و نیز قطعنامه‌های شورای امنیت هستند.
این مجموعه قواعد و مقررات که حدود حقوق و تکالیف اشغالگر را مشخص می‌کنند از بدو حمله به سرزمین اشغالی، تا حدی که مهاجم سکنه سرزمین اشغالی را تحت اقتدار و کنترل خود قرار می‌دهد، شروع به اجرا می‌کنند و اجرای آنها باید تا زمان خاتمه اشغال ادامه یابد. از آنجا که مجموعه قواعد و مقررات حقوق اشغال ،با فرض موقتی بودن اشغال تنظیم شده اند ،لذا از اداره اشغالهای طولانی مدت ،نظیر اشغال سرزمین‌های فلسطینی توسط اسرائیل ،ناتوان هستند و هرچه اشغال بیشتر طول بکشد، ضعف‌های حقوق بین‌الملل بشردوستانه در زمینه اشغال بیشتر آشکار می‌شود. علاوه بر ایراد وارد بر حقوق بین‌الملل بشردوستانه اشغال نظامی در زمینه اشغالهای طولانی مدت، چالش‌های نوینی در سالهای اخیر در زمینه حقوق بین‌الملل اشغال مطرح شده اند.این چالشها در درجه نخست ناشی از ظهور الگوی جدیدی از اشغال در چارچوب اشغال انتقالی، هستند که در قضیه اشغال عراق نمود یافت.
