کتاب ارتباط از دلبستگی تا بیناذهنیت نوشته استفن ای میچل ترجمه وحید قمری، امیر حکیم جوادی توسط انتشارات بینش نو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: روانشناسی، روانکاوی، دلبستگی
روانکاوی در مقام یک کنش درمانی نیز، مشابه ابعاد نظری‌اش، همواره از بنیان ارتباطی بوده است. در این خصوص می‌توان به خود-کاوی فروید در فراز و نشیب دوسوگرایی رابطه با دوستش ویلهلم فلیس اشاره کرد. از طرفی، ساختار منحصر به فرد چیدمان تحلیلی عبارت است از غرقِ خویش شدن در حضور یک دیگریِ بسیار مهم، که در عین حال بسیار ساکت است. امکان نوعی خود-تأملی عمیق را در بافت گفت‌وگو با یک دیگری مهم فراهم می‌کند؛ یعنی شخصی که در عین اهمیتش، مزاحم و آزارگر نبوده و البته به شیوۀ متداول دیگر افراد نیز تعامل نمی‌کند. بنابراین، به‌رغم آن‌که ارتباط‌نگری از آغاز امر، هم در جایگاه نظری و هم در کار بالینیِ روانکاوی شاخص بوده است، دوره‌هایی طولانی در تاریخ تفکر روانکاوانه وجود دارد که ماهیت رابطه‌مندی انسان در آن به طور مستقیم مورد مطالعه و نظریه‌پردازی قرار نگرفته است. به هنگامی‌که نظریۀ سائق، به عنوان چارچوب مفهومی زایندۀ فروید، جای نظریۀ اغوا را گرفت، تأثیر رویدادهایی که توسط دیگرانِ واقعی رقم می‌خورد، اگر چه هیچ‌گاه به طور کامل از میان نرفت، اما در پس‌زمینۀ تفکر روانکاوی کمرنگ شد.
کتاب ارتباط از دلبستگی تا بیناذهنیت نوشته استفن ای میچل ترجمه وحید قمری، امیر حکیم جوادی توسط انتشارات بینش نو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: روانشناسی، روانکاوی، دلبستگی
روانکاوی در مقام یک کنش درمانی نیز، مشابه ابعاد نظری‌اش، همواره از بنیان ارتباطی بوده است. در این خصوص می‌توان به خود-کاوی فروید در فراز و نشیب دوسوگرایی رابطه با دوستش ویلهلم فلیس اشاره کرد. از طرفی، ساختار منحصر به فرد چیدمان تحلیلی عبارت است از غرقِ خویش شدن در حضور یک دیگریِ بسیار مهم، که در عین حال بسیار ساکت است. امکان نوعی خود-تأملی عمیق را در بافت گفت‌وگو با یک دیگری مهم فراهم می‌کند؛ یعنی شخصی که در عین اهمیتش، مزاحم و آزارگر نبوده و البته به شیوۀ متداول دیگر افراد نیز تعامل نمی‌کند. بنابراین، به‌رغم آن‌که ارتباط‌نگری از آغاز امر، هم در جایگاه نظری و هم در کار بالینیِ روانکاوی شاخص بوده است، دوره‌هایی طولانی در تاریخ تفکر روانکاوانه وجود دارد که ماهیت رابطه‌مندی انسان در آن به طور مستقیم مورد مطالعه و نظریه‌پردازی قرار نگرفته است. به هنگامی‌که نظریۀ سائق، به عنوان چارچوب مفهومی زایندۀ فروید، جای نظریۀ اغوا را گرفت، تأثیر رویدادهایی که توسط دیگرانِ واقعی رقم می‌خورد، اگر چه هیچ‌گاه به طور کامل از میان نرفت، اما در پس‌زمینۀ تفکر روانکاوی کمرنگ شد.
