کتاب گیله مرد نوشته بزرگ علوی, توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.

موضوع کتاب شامل ادبیات فارسی، رمان فارسی، داستان های کوتاه فارسی, ادبیات داستانی میباشد.

لت دو دستش صورتش را پوشانده بود و در اتاق کوچکش، در اتاق گرم و مطبوعی که پرده های کلفت و خوش رنگ آن را از دنیای خارج جدا کرده بود، راه  می رفت، بیرون سرد بود و برف می آمد. بوران غوغایی راه انداخته بود. اما پرده ها و در و پیکر محکم نمی گذاشت که سرما به درون اتاق نفوذ کند. اصلا این اتاق تنها این اتاق که فقط دخترش حق ورد بدان را داشت، یکتا جای امنی بود که در زندگی برای ا باقی مانده بو. هیچ جا راحتی نداشت.

همه جا دیگران با نظر بغض و کینه به او نگاه می کردند، از او بدشان می آمد. حتی کسانی که به آن ها کمک کرده بود، کسانی که تملقشان را گفته بود، کسانی که باعث ترقی و ازدیاد اموالشان شده بود، آن ها هم از دیدارش نفرت داشتند. سایر اتاق ها مال کس و کار او بود. حاجی و ننه بگویم حق داشتند همه جا بیایند و بروند. در اتاق پذیرایی دوستان و همکاران را می پذیرفت.

در گیله مرد «چیزهایی» دایما تکرار می شوند که علاوه بر آنکه با جو حاکم بر داستان هماهنگی دارد، آهنگ درونی و نیروی پیش برنده آن نیز است مثل بارش باران، باد و طوفان شدید که حکایت از آشوب طبیعت دارد، آشوبی که با آشوب قهرمان داستان هماهنگ است و یا «شیون کردن زنی در جنگل» که به صورت شیون و جیغ و غش یک زن دایما تکرار می شود. «شیون کردن زنی در جنگل» اگر چه با کشته شدن صغری زن گیله مرد همخوانی دارد اما نقشی مهم تر به داستان می دهد. «شیون زنی در جنگل» نمادی است که گرچه معنای خود را در داستان پیدا می کند اما در خودداستان که مصداقش همانا در کشته شدن صغری به دست وکیل باشی است متوقف نمی ماند و از آن می گذرد و به آهنگ درونی کل داستان بدل می شود. در اینجا دیگر این آهنگ درونی است که در نهایت، فرم و محتوا را یکی می کند و لحظه تاریخی را به ابدیت پیوند می دهد. گویی این تنها نمادها هستند که به عالم واقعی معنا می بخشند و حتی قابلیت آنرا می یابند تا ماده را از تنگنا رهایی بخشند......