کتاب پطر کبیر نوشته رابرت ماسی ترجمه ذبیح الله منصوری توسط انتشارات تاو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات، ادبیات داستانی، رمان تاریخی
این اثر سرگذشت و زندگی نامه پطر کبیر، امپراتور مقتدر روسیه است که به بیان توضیحاتی درباره ی وضعیت سیاسی روسیه قبل و بعد از به سلطنت رسیدن پطر کبیر پرداخته است. همچنین شرح زندگانی پادشاهان مقتدر هم عصر پطر، از جمله: لویی چهاردم و شارل دوازدهم را بیان می کند. به دلیل اهمیت پطر در تاریخ روسیه و تحولاتی که او در روسیه به وجود آورده است، کتاب حاضر به بیان جزئیات دوره ی سلطنت او پرداخته است.
مردم عادی روسیه تزار را به طور متعارف «باتوشکا»، یعنی پدر می خواندند و فکر می کردند همان طور که فرزندان باید از پدر اطاعت کنند، مردم هم باید مطیع تزار باشند. به عقیده ی روسی ها آیا قابل قبول بود که فرزندان یک پدر، دستور او را اطاعت نکنند. تردید نداریم که قسمتی از این رسم فطری روسی ها، رسمی است که از کشور بیزانس (روم شرقی یا روم صغیر) به روسیه سرایت کرد؛ چون در کشور بیزانس مردم مقابل پادشاه ملقب به امپراطور بر زمین می افتادند و صورت بر خاک می گذاشتند.
در روسیه هم این رسم متداول شد و نجبای روسی وقتی از تزار عطیه ای دریافت می کردند، برای ادای سپاس، دو زانو را بر زمین می زدند و پیشانی را مقابل تزار بر زمین می گذاشتند و حتی «آرته مون مات ویوف»، وزیر اول تزار (نخست وزیر)،در مواقع رسمی مقابل آلکسی قرار می گرفت و می گفت من که غلام اعلیحضرتم، برای ادای احترام و اثبات عبودیت سر را بر زمین می گذارم و همان کار را می کرد. کسانی که در مواقع رسمی به حضور تزار می رسیدند به او جواب می دادند، هنگام تکلم می بایست همه عناوین رسمی پادشاه روسیه را ذکر کنند و اگر یکی از آن عناوین را ذکر نمی کردند، مرتکب گناهی بزرگ می شدند و اگر تزار مردی غیر از آلکسی بود، شاید سر را بر باد می دادند. روسی ها می گفتند که آلکسی بهترین و دین دارترین تزارروسیه است. وقتی آلکسی در سال 1645 میلادی در سن شانزده سالگی به جای پدرش پادشاه روسیه شد، روسی ها گفتند که «پادشاه زاهد» بر تخت نشست؛ زیرا آلکسی از نوجوانی مردی دین دار بود.
بعد از اینکه بر تخت نشست، با سرعت رشد کرد و بلند قامت تر شد و در حالی که اکثر روسی ها کوتاه قد بودند، بلندی قامت آلکسی به شش فوت رسید و شانه هایش عریض شد و از صورت مدور او ریش طلایی رنگی متمایل به خرمایی رویید.
کتاب پطر کبیر نوشته رابرت ماسی ترجمه ذبیح الله منصوری توسط انتشارات تاو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات، ادبیات داستانی، رمان تاریخی
این اثر سرگذشت و زندگی نامه پطر کبیر، امپراتور مقتدر روسیه است که به بیان توضیحاتی درباره ی وضعیت سیاسی روسیه قبل و بعد از به سلطنت رسیدن پطر کبیر پرداخته است. همچنین شرح زندگانی پادشاهان مقتدر هم عصر پطر، از جمله: لویی چهاردم و شارل دوازدهم را بیان می کند. به دلیل اهمیت پطر در تاریخ روسیه و تحولاتی که او در روسیه به وجود آورده است، کتاب حاضر به بیان جزئیات دوره ی سلطنت او پرداخته است.
مردم عادی روسیه تزار را به طور متعارف «باتوشکا»، یعنی پدر می خواندند و فکر می کردند همان طور که فرزندان باید از پدر اطاعت کنند، مردم هم باید مطیع تزار باشند. به عقیده ی روسی ها آیا قابل قبول بود که فرزندان یک پدر، دستور او را اطاعت نکنند. تردید نداریم که قسمتی از این رسم فطری روسی ها، رسمی است که از کشور بیزانس (روم شرقی یا روم صغیر) به روسیه سرایت کرد؛ چون در کشور بیزانس مردم مقابل پادشاه ملقب به امپراطور بر زمین می افتادند و صورت بر خاک می گذاشتند.
در روسیه هم این رسم متداول شد و نجبای روسی وقتی از تزار عطیه ای دریافت می کردند، برای ادای سپاس، دو زانو را بر زمین می زدند و پیشانی را مقابل تزار بر زمین می گذاشتند و حتی «آرته مون مات ویوف»، وزیر اول تزار (نخست وزیر)،در مواقع رسمی مقابل آلکسی قرار می گرفت و می گفت من که غلام اعلیحضرتم، برای ادای احترام و اثبات عبودیت سر را بر زمین می گذارم و همان کار را می کرد. کسانی که در مواقع رسمی به حضور تزار می رسیدند به او جواب می دادند، هنگام تکلم می بایست همه عناوین رسمی پادشاه روسیه را ذکر کنند و اگر یکی از آن عناوین را ذکر نمی کردند، مرتکب گناهی بزرگ می شدند و اگر تزار مردی غیر از آلکسی بود، شاید سر را بر باد می دادند. روسی ها می گفتند که آلکسی بهترین و دین دارترین تزارروسیه است. وقتی آلکسی در سال 1645 میلادی در سن شانزده سالگی به جای پدرش پادشاه روسیه شد، روسی ها گفتند که «پادشاه زاهد» بر تخت نشست؛ زیرا آلکسی از نوجوانی مردی دین دار بود.
بعد از اینکه بر تخت نشست، با سرعت رشد کرد و بلند قامت تر شد و در حالی که اکثر روسی ها کوتاه قد بودند، بلندی قامت آلکسی به شش فوت رسید و شانه هایش عریض شد و از صورت مدور او ریش طلایی رنگی متمایل به خرمایی رویید.
