کتاب طراحی پی های شمعی در خاک های روانگرا نوشته گوپال مادابوشی، جاناتان ناپت، استوارت هیگ با ترجمه عادل عساکره، حسین شمسی، سیدمهدی رادقی مهرجو, توسط انتشارات دانشگاه صنعتی شریف به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مهندسی معماری و عمران, عملکرد شمع ها, بارگذاری اینرسی و سینماتیکی
باتوجه به خطر بالای لرزه‌خیزی کشورمان و امکان وقوع زلزله‌های مخرب در مناطق شمالی و جنوبی آن و همچنین آسیب دیدن سازه‌های ساحلی و اسکله‌ها در زلزله‌های اخیر در جهان، لازم است سازه‌ها طراحی لرزه‌ای مناسبی داشته باشند. در قلمرو ژئوتکنیک با وجود آنکه سال‌های نسبتاً زیادی از مشاهده مخاطرات لرزه‌ای مختلف می‌گذرد، این پدیده‌ها نسبت به اثرات زلزله روی سازه ناشناخته‌تر هستند. یکی از مهمترین بخش‌های هر سازه پی است که در مناطق مستعد روانگرایی استفاده از پی‌های عمیق و شمع‌ها رایج است. باتوجه به نقش این اعضا در پایداری سازه، تحلیل مناسب و طراحی صحیح، اولین گام رسیدن به ایمنی سازه و افراد ساکن در آن است.
یکی از این مخاطرات لرزه‌ای بنا بر آمارهای موجود در زلزله‌های اخیر، پدیده روانگرایی است. این پدیده در دنیا با دو زلزله نیگاتا و آلاسکا در سال 1964 میلادی و در کشور ما با زلزله منجیل در سال 1369 شمسی به‌عنوان یک خطر لرزه‌ای مهم شناخته شده است. باتوجه‌به جغرافیای ایران مشاهده می‌شود نواحی شمالی و جنوبی کشور مستعد روانگرایی هستند و بسیاری از سازه‌های موجود یا در حال ساخت، در این نواحی واقع شده‌اند. معمولاً لایه‌های خاک ساحلی از رسوبات دریا و یا از لایروبی مصالح و رسوبات کف دریا جهت استحصال زمین ایجاد شده‌اند و سن بسیار کمی دارند و در نتیجه از نظر میزان تراکم چندان سخت و متراکم نیستند. از سوی دیگر مصالح سواحل دریاها که در بسیاری از نقاط از نوع ماسه‌ای و یا ماسه سیلتی است نیز مزید بر علت شده و به اهمیت پرداختن به عواقب این پدیده و نیروهایی که در اثر وقوع آن به سازه‌های مجاور وارد می‌شود به شدت می‌افزاید.....
کتاب طراحی پی های شمعی در خاک های روانگرا نوشته گوپال مادابوشی، جاناتان ناپت، استوارت هیگ با ترجمه عادل عساکره، حسین شمسی، سیدمهدی رادقی مهرجو, توسط انتشارات دانشگاه صنعتی شریف به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مهندسی معماری و عمران, عملکرد شمع ها, بارگذاری اینرسی و سینماتیکی
باتوجه به خطر بالای لرزه‌خیزی کشورمان و امکان وقوع زلزله‌های مخرب در مناطق شمالی و جنوبی آن و همچنین آسیب دیدن سازه‌های ساحلی و اسکله‌ها در زلزله‌های اخیر در جهان، لازم است سازه‌ها طراحی لرزه‌ای مناسبی داشته باشند. در قلمرو ژئوتکنیک با وجود آنکه سال‌های نسبتاً زیادی از مشاهده مخاطرات لرزه‌ای مختلف می‌گذرد، این پدیده‌ها نسبت به اثرات زلزله روی سازه ناشناخته‌تر هستند. یکی از مهمترین بخش‌های هر سازه پی است که در مناطق مستعد روانگرایی استفاده از پی‌های عمیق و شمع‌ها رایج است. باتوجه به نقش این اعضا در پایداری سازه، تحلیل مناسب و طراحی صحیح، اولین گام رسیدن به ایمنی سازه و افراد ساکن در آن است.
یکی از این مخاطرات لرزه‌ای بنا بر آمارهای موجود در زلزله‌های اخیر، پدیده روانگرایی است. این پدیده در دنیا با دو زلزله نیگاتا و آلاسکا در سال 1964 میلادی و در کشور ما با زلزله منجیل در سال 1369 شمسی به‌عنوان یک خطر لرزه‌ای مهم شناخته شده است. باتوجه‌به جغرافیای ایران مشاهده می‌شود نواحی شمالی و جنوبی کشور مستعد روانگرایی هستند و بسیاری از سازه‌های موجود یا در حال ساخت، در این نواحی واقع شده‌اند. معمولاً لایه‌های خاک ساحلی از رسوبات دریا و یا از لایروبی مصالح و رسوبات کف دریا جهت استحصال زمین ایجاد شده‌اند و سن بسیار کمی دارند و در نتیجه از نظر میزان تراکم چندان سخت و متراکم نیستند. از سوی دیگر مصالح سواحل دریاها که در بسیاری از نقاط از نوع ماسه‌ای و یا ماسه سیلتی است نیز مزید بر علت شده و به اهمیت پرداختن به عواقب این پدیده و نیروهایی که در اثر وقوع آن به سازه‌های مجاور وارد می‌شود به شدت می‌افزاید.....
