کتاب سرزمین موعود نوشته باراک اوباما با ترجمه امیرحسین رزاق، توسط انتشارات مون به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: رمان، رمان خارجی، ادبیات خارجی
از میان تمام اتاقها و سالنها و نقاط تاریخی کاخسفید، رواق غربی را بیش از همه اتاق ها دوست داشتم. این رواق روباز، هشت سال تمام، مسیر پیادهروی یک دقیقهای من از خانه به محل کار بود. در این راهرو هر روز میتوانستم وزش باد سرد زمستانی یا گرمای تابستان را روی صورتم حس کنم.
در آنجا افکارم را قبل از شروع ملاقاتهای بعدی سرو سامان می دادم، استدلالهایم را برای اعضای بدبین کنگره و هیئت انتخابکنندگان آماده میکردم و عزمم را جزم میکردم تا از پس تصمیمگیریها و بحرانهای پیش رو بربیایم. در اولین روزهای کاخسفید، دفاتر اجرایی و اقامتگاه خانواده، همه در یک ساختمان قرار داشت و رواق غربی چیزی جز مسیری بهسمت اسطبل اسبها نبود؛ اما وقتی تئودور روزولت به ریاست جمهوری رسید، باور داشت یک ساختمان به تنهایی نمیتواند کارکنانی مدرن و شش کودک پرسروصدا در خود جا دهد و درعینحال سلامت عقل او را تأمین کند.
از همین رو، دستور ساخت قسمتهایی را داد که امروزه به اسم بال غربی و دفتر بیضی میشناسیم. در طول دهههای بعدی و رئیسجمهورهای پس از او، رواق بهتدریج ظاهر کنونی خود را یافت: راهرویی که قسمت غربی و شرقی باغ رز را به یکدیگر متصل میکند، در شمال آن دیواری قطور و ساده با پنجرههای گنبدی و در غرب ستونهای سفیدی وجود دارد که مانند گاردی افتخاری امنیت رهگذران را تأمین میکند.
کتاب سرزمین موعود نوشته باراک اوباما با ترجمه امیرحسین رزاق، توسط انتشارات مون به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: رمان، رمان خارجی، ادبیات خارجی
از میان تمام اتاقها و سالنها و نقاط تاریخی کاخسفید، رواق غربی را بیش از همه اتاق ها دوست داشتم. این رواق روباز، هشت سال تمام، مسیر پیادهروی یک دقیقهای من از خانه به محل کار بود. در این راهرو هر روز میتوانستم وزش باد سرد زمستانی یا گرمای تابستان را روی صورتم حس کنم.
در آنجا افکارم را قبل از شروع ملاقاتهای بعدی سرو سامان می دادم، استدلالهایم را برای اعضای بدبین کنگره و هیئت انتخابکنندگان آماده میکردم و عزمم را جزم میکردم تا از پس تصمیمگیریها و بحرانهای پیش رو بربیایم. در اولین روزهای کاخسفید، دفاتر اجرایی و اقامتگاه خانواده، همه در یک ساختمان قرار داشت و رواق غربی چیزی جز مسیری بهسمت اسطبل اسبها نبود؛ اما وقتی تئودور روزولت به ریاست جمهوری رسید، باور داشت یک ساختمان به تنهایی نمیتواند کارکنانی مدرن و شش کودک پرسروصدا در خود جا دهد و درعینحال سلامت عقل او را تأمین کند.
از همین رو، دستور ساخت قسمتهایی را داد که امروزه به اسم بال غربی و دفتر بیضی میشناسیم. در طول دهههای بعدی و رئیسجمهورهای پس از او، رواق بهتدریج ظاهر کنونی خود را یافت: راهرویی که قسمت غربی و شرقی باغ رز را به یکدیگر متصل میکند، در شمال آن دیواری قطور و ساده با پنجرههای گنبدی و در غرب ستونهای سفیدی وجود دارد که مانند گاردی افتخاری امنیت رهگذران را تأمین میکند.