از نویسنده پرفروش ، میکو کاواکامی، رمانی تند و روشن درباره تأثیر خشونت و قدرت همبستگی.
رمان کاواکامی که یک حمله جسورانه به قلمرو ادبی جدید است، با صدای یک دانش آموز 14 ساله روایت می شود که به دلیل تنبلی چشم در معرض عذاب بی امان قرار می گیرد. پسر به جای مقاومت، رنج کشیدن را در کناره گیری کامل انتخاب می کند. تنها کسی که می‌فهمد او چه می‌گذرد، یک همکلاسی دختر است که از سوی شکنجه‌گرانش از رفتار مشابهی رنج می‌برد.
این تصویرهای خام و واقع گرایانه از قلدری با بیان بافتی بحث های فلسفی و مذهبی در مورد خشونتی که افراد ضعیف در معرض آن قرار می گیرند، متعادل می شود.
بهشت به عنوان شاهدی خیره کننده از استعداد ادبی کاواکامی است. شکی نیست که این امر شهرت او را به عنوان یکی از مهمترین نویسندگان جوان امروزی که برای گسترش مرزهای ادبیات معاصر ژاپن تلاش می کند، تثبیت کرده است.
