گویا
کتاب درباره آن نوشته مایا کفسکی با ترجمه یولتان سادیکوا, توسط انتشارات گویا به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: زبان و ادبیات روس, رمان خارجی, ادبیات داستانی معمایی
کتابی که می خوانید نگاهی است به همکاری ولادیمیر مایاکفسکی و آلکساندر ردچنکو و مهمترین لحظات دوستی این دو هنرمند که آرزو داشتند روزمرگی را از درون دگرگون کنند و برای آینده و به نام آینده مبارزه می کردند. سال 1920 مایاکفسکی و ردچنکو گذرشان به هم افتاد. اولی، شاعر فوتوریست انقلابی با سرنوشتی تراژیک، که روح عظیمش حتی در آن بدن دومتری نمی گنجید و تمام عمر، خودش را به شکل حیوانات جنوبی عجیب و غریب به تصویر می کشید، حیواناتی که از آن سرزمین برفی او نبودند.
و دومی، نقاش، طراح و عکاس خارق العاده ای که در زیر شیروانی صحنه تئاتر به دنیا آمده بود و از کودکی دیده بود که چگونه از نان کهنه خاکستری رنگ، مرغ سرخ شده درست می کنند و با ریختن منجوق سیاه در یک قوطی کنسرو، تصور ظرفی پر از خاویار گران قیمت را ایجاد می کنند. این اثر، یکی از مهمترین نمونه های ژانر "منظومه-اوهام" است (اصطلاح دمیتری بیکف، نویسنده و منتقد ادبی روس)، در کنار " منظومه پایان" مارینا تسوتایوا، " منظومه بدون قهرمان" آنا آخماتوا، مجموعه " خواهر من زندگی" باریس پاسترناک و "اشعاری درباره سرباز گمنام" از اسیب ماندلشتام. این ژانر خاص و غریب، در روسیه قرن بیستم، در دوره تحولات اساسی همه جانبه سیاسی/اجتماعی تبدیل به ژانر چیره غنایی-حماسی دوران شده بود.
کتاب درباره آن نوشته مایا کفسکی با ترجمه یولتان سادیکوا, توسط انتشارات گویا به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: زبان و ادبیات روس, رمان خارجی, ادبیات داستانی معمایی
کتابی که می خوانید نگاهی است به همکاری ولادیمیر مایاکفسکی و آلکساندر ردچنکو و مهمترین لحظات دوستی این دو هنرمند که آرزو داشتند روزمرگی را از درون دگرگون کنند و برای آینده و به نام آینده مبارزه می کردند. سال 1920 مایاکفسکی و ردچنکو گذرشان به هم افتاد. اولی، شاعر فوتوریست انقلابی با سرنوشتی تراژیک، که روح عظیمش حتی در آن بدن دومتری نمی گنجید و تمام عمر، خودش را به شکل حیوانات جنوبی عجیب و غریب به تصویر می کشید، حیواناتی که از آن سرزمین برفی او نبودند.
و دومی، نقاش، طراح و عکاس خارق العاده ای که در زیر شیروانی صحنه تئاتر به دنیا آمده بود و از کودکی دیده بود که چگونه از نان کهنه خاکستری رنگ، مرغ سرخ شده درست می کنند و با ریختن منجوق سیاه در یک قوطی کنسرو، تصور ظرفی پر از خاویار گران قیمت را ایجاد می کنند. این اثر، یکی از مهمترین نمونه های ژانر "منظومه-اوهام" است (اصطلاح دمیتری بیکف، نویسنده و منتقد ادبی روس)، در کنار " منظومه پایان" مارینا تسوتایوا، " منظومه بدون قهرمان" آنا آخماتوا، مجموعه " خواهر من زندگی" باریس پاسترناک و "اشعاری درباره سرباز گمنام" از اسیب ماندلشتام. این ژانر خاص و غریب، در روسیه قرن بیستم، در دوره تحولات اساسی همه جانبه سیاسی/اجتماعی تبدیل به ژانر چیره غنایی-حماسی دوران شده بود.
