کتاب دایی جان ناپلئون نوشته ایرج پزشکزاد, توسط انتشارات فرهنگ معاصر به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات فارسی, رمان ایرانی، داستان طنز، داستان های فارسی میباشد.
وجود چنین رمانی در ادبیات ایران ، یه حد اعلی کمیک و مبتکرانه ، مملو از شخصیت های به یاد ماندنی در کشاکش زد و خورد های مضحک ممکن است خواننده غربی را ، که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنه های جدی بیفتد ، دچار شگفتی کند . حال آنکه در خود ایران این رمان شاید شناخته ترین و محبوب ترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانی دوم در این کشور نوشته شده است.
چند نظر از دیگران درباره دایی جان ناپلئون تسلسل موقعیت مضحک و دیالوگهای خندهآور، که نویسنده به وفور از آنها بهره برده است، خواننده را به یاد گوگول و «خنده در میان اشکهای نامرئی» او میاندازد. و این، نه تنها به خاطر آن است که مثلا جنجال منازعه خانوادگی بر سر یک «صدای مشکوک»، شباهتی به خصومت جاودانه میان ایوان ایوانویچ و ایوان نیکیفورویچ دارد، بلکه در این رمان عوامل بسیار دیگری یادآور این جمله پایان داستان گوگول است که: «آقایان، زندگی در این دنیا چه ملال انگیز است!» (از مقدمه چنین رمانی در ادبیات ایران، به حد اعلی کمیک و مبتکرانه، مملو از شخصیتهای به یاد ماندنی در کشاکش زد و خوردهای مضحک ممکن است خواننده غربی را، که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنههای جدی بیفتد، دچار شگفتی کنند. حال آنکه در خود ایران این رمان شاید شناختهترین و محبوب ترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانی دوم در این کشور نوشته شده است
کتاب دایی جان ناپلئون تا انون به هشت زبان ترجمه شده و اولین ترجمه به زبان روسی در سال 1981 بوده است.
کتاب دایی جان ناپلئون نوشته ایرج پزشکزاد, توسط انتشارات فرهنگ معاصر به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات فارسی, رمان ایرانی، داستان طنز، داستان های فارسی میباشد.
وجود چنین رمانی در ادبیات ایران ، یه حد اعلی کمیک و مبتکرانه ، مملو از شخصیت های به یاد ماندنی در کشاکش زد و خورد های مضحک ممکن است خواننده غربی را ، که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنه های جدی بیفتد ، دچار شگفتی کند . حال آنکه در خود ایران این رمان شاید شناخته ترین و محبوب ترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانی دوم در این کشور نوشته شده است.
چند نظر از دیگران درباره دایی جان ناپلئون تسلسل موقعیت مضحک و دیالوگهای خندهآور، که نویسنده به وفور از آنها بهره برده است، خواننده را به یاد گوگول و «خنده در میان اشکهای نامرئی» او میاندازد. و این، نه تنها به خاطر آن است که مثلا جنجال منازعه خانوادگی بر سر یک «صدای مشکوک»، شباهتی به خصومت جاودانه میان ایوان ایوانویچ و ایوان نیکیفورویچ دارد، بلکه در این رمان عوامل بسیار دیگری یادآور این جمله پایان داستان گوگول است که: «آقایان، زندگی در این دنیا چه ملال انگیز است!» (از مقدمه چنین رمانی در ادبیات ایران، به حد اعلی کمیک و مبتکرانه، مملو از شخصیتهای به یاد ماندنی در کشاکش زد و خوردهای مضحک ممکن است خواننده غربی را، که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنههای جدی بیفتد، دچار شگفتی کنند. حال آنکه در خود ایران این رمان شاید شناختهترین و محبوب ترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانی دوم در این کشور نوشته شده است
کتاب دایی جان ناپلئون تا انون به هشت زبان ترجمه شده و اولین ترجمه به زبان روسی در سال 1981 بوده است.