کتاب خویشاوندی های اختیاری نوشته یوهان ولفگانگ فون گوته با ترجمه سعید پیرمرادی, توسط انتشارات چشمه به چاپ رسیده است
موضوع کتاب: ادبیات ملل، ادبیات داستانی، رمان فارسی
کتاب خویشاوندی های اختیاری، رمانی نوشته ی یوهان ولفگانگ فون گوته است که نخستین بار در سال 1809 به چاپ رسید. این رمان در شصت سالگی گوته و در زمان تثبیت شهرت او به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان آلمان به نگارش درآمد. گوته در این اثر، مسئله ی عشق و ازدواج را به شکلی هنرمندانه مورد بررسی قرار می دهد و تار و پود زندگی چهار شخصیت را به هم گره می زند. کتاب خویشاوندی های اختیاری، وجود اراده ی آزاد در انسان ها را به چالش می کشد و شخصیت های داستان را با عواقب پرهزینه و آسیب زای سرکوب کردن زندگی واقعی و بدون نقاب خودشان مواجه می کند. گوته این داستان جذاب، سرگرم کننده و آموزنده را از فراز و نشیب های زندگی خودش الهام گرفت؛ در زمانی که او تلاش می کرد رابطه ی خود با همسرش را حفظ کند و احساساتش نسبت به زنی جوان تر را تحت کنترل درآورد.
ادوارد از ایوان پایین رفت و در همین حال، گلخانه‌‌‌‌ها و باغچه‌‌‌‌ها را برانداز کرد تا به آب رسید و سپس از روی باریکه‌‌‌‌راه چوبی به محوطه‌‌‌‌ای رسید که از آن‌جا راه به سوی تأسیسات نو به دو بخش تقسیم می‌‌‌‌شد. راه سمت راست را که از گورستان می‌‌‌‌گذشت و مستقیم به بدنه‌‌‌‌ی صخره منتهی می‌‌‌‌شد، رها کرد تا راه دیگر را طی کند، راه سمت چپ، که به‌آرامی از بیشه‌‌‌‌زار دلگشایی می‌‌‌‌گذشت. در تقاطع آن دو راه، چند لحظه روی نیمکت خوش‌منظره‌‌‌‌ای نشست، بعد از درنگی کوتاه، به باریکه‌‌‌‌راه اصلی رسید و با بالا رفتن از پله‌‌‌‌ها و پاره‌‌‌‌سنگ‌‌‌‌های پست و بلند از مسیری تنگ بالاخره خود را به کلبه‌‌‌‌ی خزه‌‌‌‌ای رساند. شارلوته در درگاه کلبه به استقبال همسرش ایستاده بود و او را جایی نشاند تا در یک نگاه، تمامی جلوه‌های گوناگون طبیعت را از پنجره ببیند، انگار پیشِ‌روی قابِ‌عکسی قرار گرفته باشد. ادوارد ابراز خوشحالی و امیدواری کرد که به‌زودی با دمیدن نسیم بهاری همه‌چیز سرزنده‌‌‌‌تر و شاداب‌‌‌‌تر شود و افزود «فقط مایلم نکته‌‌‌‌ای را یادآوری کنم، به‌نظرم این کلبه کمی تنگ است.» شارلوته با شوق؛ «اما برای ما دو نفر کافی است.» ادوارد؛ «درست است، برای نفر سومی هم جا هست؟» شارلوته؛ «چرا که نه؟ حتا برای نفر چهارمی نیز ظرفیت دارد. برای مناسبت‌‌‌‌های پُرجمعیت بنا‌‌‌‌های تازه‌‌‌‌‌ای خواهیم ساخت.»
کتاب خویشاوندی های اختیاری نوشته یوهان ولفگانگ فون گوته با ترجمه سعید پیرمرادی, توسط انتشارات چشمه به چاپ رسیده است
موضوع کتاب: ادبیات ملل، ادبیات داستانی، رمان فارسی
کتاب خویشاوندی های اختیاری، رمانی نوشته ی یوهان ولفگانگ فون گوته است که نخستین بار در سال 1809 به چاپ رسید. این رمان در شصت سالگی گوته و در زمان تثبیت شهرت او به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان آلمان به نگارش درآمد. گوته در این اثر، مسئله ی عشق و ازدواج را به شکلی هنرمندانه مورد بررسی قرار می دهد و تار و پود زندگی چهار شخصیت را به هم گره می زند. کتاب خویشاوندی های اختیاری، وجود اراده ی آزاد در انسان ها را به چالش می کشد و شخصیت های داستان را با عواقب پرهزینه و آسیب زای سرکوب کردن زندگی واقعی و بدون نقاب خودشان مواجه می کند. گوته این داستان جذاب، سرگرم کننده و آموزنده را از فراز و نشیب های زندگی خودش الهام گرفت؛ در زمانی که او تلاش می کرد رابطه ی خود با همسرش را حفظ کند و احساساتش نسبت به زنی جوان تر را تحت کنترل درآورد.
ادوارد از ایوان پایین رفت و در همین حال، گلخانه‌‌‌‌ها و باغچه‌‌‌‌ها را برانداز کرد تا به آب رسید و سپس از روی باریکه‌‌‌‌راه چوبی به محوطه‌‌‌‌ای رسید که از آن‌جا راه به سوی تأسیسات نو به دو بخش تقسیم می‌‌‌‌شد. راه سمت راست را که از گورستان می‌‌‌‌گذشت و مستقیم به بدنه‌‌‌‌ی صخره منتهی می‌‌‌‌شد، رها کرد تا راه دیگر را طی کند، راه سمت چپ، که به‌آرامی از بیشه‌‌‌‌زار دلگشایی می‌‌‌‌گذشت. در تقاطع آن دو راه، چند لحظه روی نیمکت خوش‌منظره‌‌‌‌ای نشست، بعد از درنگی کوتاه، به باریکه‌‌‌‌راه اصلی رسید و با بالا رفتن از پله‌‌‌‌ها و پاره‌‌‌‌سنگ‌‌‌‌های پست و بلند از مسیری تنگ بالاخره خود را به کلبه‌‌‌‌ی خزه‌‌‌‌ای رساند. شارلوته در درگاه کلبه به استقبال همسرش ایستاده بود و او را جایی نشاند تا در یک نگاه، تمامی جلوه‌های گوناگون طبیعت را از پنجره ببیند، انگار پیشِ‌روی قابِ‌عکسی قرار گرفته باشد. ادوارد ابراز خوشحالی و امیدواری کرد که به‌زودی با دمیدن نسیم بهاری همه‌چیز سرزنده‌‌‌‌تر و شاداب‌‌‌‌تر شود و افزود «فقط مایلم نکته‌‌‌‌ای را یادآوری کنم، به‌نظرم این کلبه کمی تنگ است.» شارلوته با شوق؛ «اما برای ما دو نفر کافی است.» ادوارد؛ «درست است، برای نفر سومی هم جا هست؟» شارلوته؛ «چرا که نه؟ حتا برای نفر چهارمی نیز ظرفیت دارد. برای مناسبت‌‌‌‌های پُرجمعیت بنا‌‌‌‌های تازه‌‌‌‌‌ای خواهیم ساخت.»
