کتاب تشنگی و گشنگی نوشته اوژن یونسکو با ترجمه علی باش, توسط انتشارات ترانه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات ملل, نمایشنامه نویسی, نمایشنامه ای در سه پرده, بازی های زبانی کلیشههای اغراق آمیز
تشنگی و گشنگی نمایشنامه ای در سه پرده هست که حدود 50 صفحه اون را آقای آل احمد ترجمه کرده و بعد ، مرگ امانش نداده و باقی ترجمه توسط آقای هزارخانی پیگیری شده است . مایه های سورئالش بالا بود ، به صورت کامل منظورش را نگرفتم ولی با این وجود خوندنش خوب بود . پرده اول زن و مردی هستند که زن سعی در پایبند کردن مرد به همان چیزهای مرسوم دور و برشان و عشقان دارد . پرده دوم مرد تنها در بیابانی موزه مانند است . پرده سوم مرد در بین کوره راه ها به مجلسی رسیده سعی در اموزش اصولی به او دارند . اگر کسی خونده نمایشنامه رو لطف می کنه که برداشتهاش را به من هم بگه .
آقای یونسکو بارزترین نماینده تئاتر پوچی هستند . این نوع تئاتر ارتباط زیادی با پوچ گرایی داره . این نمایش ها شامل بازی های زبانی،کلیشههای اغراق آمیز،تکرار و ترکیبات بی ربط یا حتی عبارات ابتکاری را از زبان شخصیت هایی که معمولا در یک تراجیکمدی اسیر شرایط جبری و فشار های ناخوشایند ناخودآگاهند میشود را به همراه دارند .
ایشون یک نویسنده فرانسوی هستند که البته اصلاتا اهل رمانی می باشند و یک جمله خیلی جالب هم دارند : در نظر من نویسنده آدم متعهدی نیست. او کسی است که برای خودش می نویسد یا دست کم می اندیشد که دارد برای خودش می نویسد.
قسمت های زیبایی از کتاب تشنگی و گشنگی
من همین که با تو باشم ، حتی از مردن هم ترس ندارم . همین که یک قدم بردارم و بتوانم دست تو را لمس کنم ، همین که تو در اتاق پهلویی من باشی و صدایت کنم و تو به من جواب بدهی ، من خوشحالم .
چطور عادت جواب شنیدن او را از سرم بیندازم ، چطور عادت لمس کردن او را ترک کنم ؟ چطور عادت انتظار کشیدن برای او را ترک کنم ؟
همه اینها جویای ترحم اند . هر کس آن را برای خودش می خواهد و هیچ کس قادر نیست به دیگران بدهد .
وقتی امید از دست می رود ، همه چیز عوض می شود .
محاکمه یک نوع تشریفات است . قضاوت پیش از محاکمه می آید .
کتاب تشنگی و گشنگی نوشته اوژن یونسکو با ترجمه علی باش, توسط انتشارات ترانه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات ملل, نمایشنامه نویسی, نمایشنامه ای در سه پرده, بازی های زبانی کلیشههای اغراق آمیز
تشنگی و گشنگی نمایشنامه ای در سه پرده هست که حدود 50 صفحه اون را آقای آل احمد ترجمه کرده و بعد ، مرگ امانش نداده و باقی ترجمه توسط آقای هزارخانی پیگیری شده است . مایه های سورئالش بالا بود ، به صورت کامل منظورش را نگرفتم ولی با این وجود خوندنش خوب بود . پرده اول زن و مردی هستند که زن سعی در پایبند کردن مرد به همان چیزهای مرسوم دور و برشان و عشقان دارد . پرده دوم مرد تنها در بیابانی موزه مانند است . پرده سوم مرد در بین کوره راه ها به مجلسی رسیده سعی در اموزش اصولی به او دارند . اگر کسی خونده نمایشنامه رو لطف می کنه که برداشتهاش را به من هم بگه .
آقای یونسکو بارزترین نماینده تئاتر پوچی هستند . این نوع تئاتر ارتباط زیادی با پوچ گرایی داره . این نمایش ها شامل بازی های زبانی،کلیشههای اغراق آمیز،تکرار و ترکیبات بی ربط یا حتی عبارات ابتکاری را از زبان شخصیت هایی که معمولا در یک تراجیکمدی اسیر شرایط جبری و فشار های ناخوشایند ناخودآگاهند میشود را به همراه دارند .
ایشون یک نویسنده فرانسوی هستند که البته اصلاتا اهل رمانی می باشند و یک جمله خیلی جالب هم دارند : در نظر من نویسنده آدم متعهدی نیست. او کسی است که برای خودش می نویسد یا دست کم می اندیشد که دارد برای خودش می نویسد.
قسمت های زیبایی از کتاب تشنگی و گشنگی
من همین که با تو باشم ، حتی از مردن هم ترس ندارم . همین که یک قدم بردارم و بتوانم دست تو را لمس کنم ، همین که تو در اتاق پهلویی من باشی و صدایت کنم و تو به من جواب بدهی ، من خوشحالم .
چطور عادت جواب شنیدن او را از سرم بیندازم ، چطور عادت لمس کردن او را ترک کنم ؟ چطور عادت انتظار کشیدن برای او را ترک کنم ؟
همه اینها جویای ترحم اند . هر کس آن را برای خودش می خواهد و هیچ کس قادر نیست به دیگران بدهد .
وقتی امید از دست می رود ، همه چیز عوض می شود .
محاکمه یک نوع تشریفات است . قضاوت پیش از محاکمه می آید .