انتشارات سمت
کتاب تحلیل گفتمان روش ها و حوزه ها نوشته دکتر محسن نوبخت, توسط انتشارات سمت به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: زبان و ادبیات فارسی, زبانشناسی, روش های تحلیل در مطالعه, حوزه های تحقیق
گفتمان یکی از مهم‌ترین مفاهیم اندیشۀ مدرن در طیفی از رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی است. از آنجا که این مفهوم با طرز کار زبان هنگام مواجهۀ ما با جهان و در تعاملات ما با یکدیگر سروکار دارد، بنابراین صورت‌بندی‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جوامع ما را می‌آفریند و شکل می‌دهد. از منظر زبانشناسی کاربردی، مطالعۀ گفتمان مطالعۀ زبان در عمل است که متن‌ها را در بافت‌های اجتماعی‌ای بررسی می‌کند که به کار می‌روند.
اما از آنجا که زبان با رخدادهای جهان در ارتباط است پس «گفتمان» اصطلاحی است با بار معنایی زیاد که طیفی از معانی را دربر می‌گیرد. از این رو، کسانی که گفتمان را بررسی می‌کنند ممکن است بر تحلیل گفتار و نوشتار تمرکز کنند تا پویایی و قراردادهای موقعیت‌های اجتماعی را آشکار سازند، یا دیدگاهی نظری‌تر و انتقادی‌تر برای پرداختن به شیوه‌های نهادینه شدۀ اندیشیدن برگزینند، اندیشیدنی که حیات اجتماعی ما را تعیین می‌کند.
درواقع، گفتمان می‌تواند بین دو قطب گسترش یابد که در این صورت کم و بیش بر متن‌های عینی یا کردارهای سازمانی، یا بر نمونه‌های به‌خصوصی از صحبت یا چگونگی شکل‌گیری ساختارهای اجتماعی از طریق آن تأکید دارد.
کتاب تحلیل گفتمان روش ها و حوزه ها نوشته دکتر محسن نوبخت, توسط انتشارات سمت به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: زبان و ادبیات فارسی, زبانشناسی, روش های تحلیل در مطالعه, حوزه های تحقیق
گفتمان یکی از مهم‌ترین مفاهیم اندیشۀ مدرن در طیفی از رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی است. از آنجا که این مفهوم با طرز کار زبان هنگام مواجهۀ ما با جهان و در تعاملات ما با یکدیگر سروکار دارد، بنابراین صورت‌بندی‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جوامع ما را می‌آفریند و شکل می‌دهد. از منظر زبانشناسی کاربردی، مطالعۀ گفتمان مطالعۀ زبان در عمل است که متن‌ها را در بافت‌های اجتماعی‌ای بررسی می‌کند که به کار می‌روند.
اما از آنجا که زبان با رخدادهای جهان در ارتباط است پس «گفتمان» اصطلاحی است با بار معنایی زیاد که طیفی از معانی را دربر می‌گیرد. از این رو، کسانی که گفتمان را بررسی می‌کنند ممکن است بر تحلیل گفتار و نوشتار تمرکز کنند تا پویایی و قراردادهای موقعیت‌های اجتماعی را آشکار سازند، یا دیدگاهی نظری‌تر و انتقادی‌تر برای پرداختن به شیوه‌های نهادینه شدۀ اندیشیدن برگزینند، اندیشیدنی که حیات اجتماعی ما را تعیین می‌کند.
درواقع، گفتمان می‌تواند بین دو قطب گسترش یابد که در این صورت کم و بیش بر متن‌های عینی یا کردارهای سازمانی، یا بر نمونه‌های به‌خصوصی از صحبت یا چگونگی شکل‌گیری ساختارهای اجتماعی از طریق آن تأکید دارد.
