کارنگ
کتاب همنشینی رنگها 7 نوشته فریال دهدشتی شاهرخ و ناصر پورپیرار توسط انتشارات کارنگ با موضوع هنر، طراحی، رنگ، نقاشی به چاپ رسیده است.
رنگ بیش از دیگر عناصر تابلو، بر احساس ما اثر می گذارد. زمانی که با رنگ در ارتباطیم درست مثل زمانی که موسیقی می شنویم، با حس خود مربوط می شویم، در نگاه نخست این اشیاء و سوژه ی تابلو نیست که ما را به خود می کشاند و به تماشا وا می دارد ، بل ابتدا مجذوب هارمونی و همنشینی رنگ ها می شویم. در حقیقت رنگ فرم را معرفی می کند ، می تواند به آن عمق دهد و یا به سطح بیاورد. کاربرد لبينى ومناسب رنگ هاست که زیان اشياء را در یک اثر هنری باز می کند.
هنرمند نقاش برای بیان احساس و حتی عقیده ی خود، به کمک جادوی رنگ. بیننده را وا می دارد که به خواست و حساسیت او توجه بیش تری کند. آن چه در تابلوی مونالیزا نظر ما را بلافاصله به اطراف لب های اثر می کشاند، قدرت استثنایی رنگ و سایه روشن ویژه ای است که هنرمند در محدوده ی چانه ی اثر به كار برده است، نقاش برای بیان فقر یا اشرافیت ، کهنگی با جلا، حقارت یا علمت ، سرما یا گرما و زشتی با زیبایی ، کلماتی جز رنگ ندارد و کتابی را که در چهارچوب یک تابلو می نویسد، فقط صفحاتی از رنگ است
چرا خرید از آژانس کتاب؟
خرید از آژانس کتاب به شما این اطمینان را می‌دهد که نسخه اصلی و به‌روز کتاب همنشینی رنگها 7 را دریافت خواهید کرد. ما با ارائه خدمات سریع، ارسال امن و قیمت مناسب، تجربه خریدی آسان و مطمئن را برای شما فراهم می‌آوریم.
برای خرید این کتاب و مشاهده کتاب‌های دیگر، به فروشگاه آنلاین آژانس کتاب مراجعه کنید.
کتاب همنشینی رنگها 7 نوشته فریال دهدشتی شاهرخ و ناصر پورپیرار توسط انتشارات کارنگ با موضوع هنر، طراحی، رنگ، نقاشی به چاپ رسیده است.
رنگ بیش از دیگر عناصر تابلو، بر احساس ما اثر می گذارد. زمانی که با رنگ در ارتباطیم درست مثل زمانی که موسیقی می شنویم، با حس خود مربوط می شویم، در نگاه نخست این اشیاء و سوژه ی تابلو نیست که ما را به خود می کشاند و به تماشا وا می دارد ، بل ابتدا مجذوب هارمونی و همنشینی رنگ ها می شویم. در حقیقت رنگ فرم را معرفی می کند ، می تواند به آن عمق دهد و یا به سطح بیاورد. کاربرد لبينى ومناسب رنگ هاست که زیان اشياء را در یک اثر هنری باز می کند.
هنرمند نقاش برای بیان احساس و حتی عقیده ی خود، به کمک جادوی رنگ. بیننده را وا می دارد که به خواست و حساسیت او توجه بیش تری کند. آن چه در تابلوی مونالیزا نظر ما را بلافاصله به اطراف لب های اثر می کشاند، قدرت استثنایی رنگ و سایه روشن ویژه ای است که هنرمند در محدوده ی چانه ی اثر به كار برده است، نقاش برای بیان فقر یا اشرافیت ، کهنگی با جلا، حقارت یا علمت ، سرما یا گرما و زشتی با زیبایی ، کلماتی جز رنگ ندارد و کتابی را که در چهارچوب یک تابلو می نویسد، فقط صفحاتی از رنگ است
