ساکو
کتاب نماد و نشانه شناسی فرهنگی نوشته نادیا حاجی پور، آناهیتا پرتوی, توسط انتشارات ساکو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل علوم اجتماعی، علوم فرهنگی، نشانه شناسی فرهنگی می باشد.
علم نشانه‌شناسی به مطالعه نشانه‌ها و نمادهای اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد. نشانه‌ها به عنوان امری عینی و ملموس جایگزین امری معنایی و غیر ملموس می‌شوند. موضوع مطالعه در علم نشانه‌شناسی آن نشانه‌هایی است که برای انسان معنادار باشد. هدف در علم نشانه‌شناسی، شناخت و تحلیل نشانه‌ها و نمادها است. در واقع هدف نشانه‌شناسی، مطالعه نظام‌های نشانه‌ای مانند زبان‌ها، رمزها، نمادها، نشانه‌های علامتی و مواردی از این دست است.منظور از نظام‌های نشانه‌شناختی و سمبلیک این است که یک امر مادی به امر ذهنی تبدیل می‌شود، مانند یک فکر و برعکس چطور یک امر ذهنی به امر واقعی و مادی بدل می‌شود. به عبارت دیگر تبدیل ذهنیت به عینیت و بر عکس. یک چیز واقعی از طریق دیدن، شنیدن، بوییدن و لمس کردن به چیز ذهنی تبدیل می‌شود. این چیز ذهنی فرایند اصلی آن بازنمایی است که در نشانه‌شناسی بررسی می‌شود.هدف از نشانه‌شناسی را می‌توان در دو مقوله خلاصه کرد: نخست، برای اینکه معانی زبان‌ها در نشانه‌ها و نمادها درک شود؛ دوم اینکه فهمیده شود که از طریق سیستم نشانه‌شناسی، چگونه یک امر ذهنی و به امر عینی تبدیل می‌شود و یا برعکس، چگونه پدیده عینی و مادی به پدیده ذهنی مثلاً مذهبی تبدیل می‌شود.دربارۀ نشانه‌شناسی فرهنگی باید گفت، هر جامعه بر اساس فرهنگی که بر گرفته از زبان، گویش، آداب و رسوم، سبک زندگی و اقلیم آن جامعه است، نمودهایی را بروز می‌دهند که گاه به صورت نظام‌های نشانه‌ای در نثر، شعر، داستان، مَثَل، سینما، نقاشی و ... است. و نشان‌دهندۀ فکر و ایدئولوژی آن جامعه است. همۀ اینها به طور کلی و عام نشانه آن جامعه نامیده می‌شود و به صورت خاص فرهنگ آن جامعه در نظر گرفته می‌شود.......
کتاب نماد و نشانه شناسی فرهنگی نوشته نادیا حاجی پور، آناهیتا پرتوی, توسط انتشارات ساکو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل علوم اجتماعی، علوم فرهنگی، نشانه شناسی فرهنگی می باشد.
علم نشانه‌شناسی به مطالعه نشانه‌ها و نمادهای اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد. نشانه‌ها به عنوان امری عینی و ملموس جایگزین امری معنایی و غیر ملموس می‌شوند. موضوع مطالعه در علم نشانه‌شناسی آن نشانه‌هایی است که برای انسان معنادار باشد. هدف در علم نشانه‌شناسی، شناخت و تحلیل نشانه‌ها و نمادها است. در واقع هدف نشانه‌شناسی، مطالعه نظام‌های نشانه‌ای مانند زبان‌ها، رمزها، نمادها، نشانه‌های علامتی و مواردی از این دست است.منظور از نظام‌های نشانه‌شناختی و سمبلیک این است که یک امر مادی به امر ذهنی تبدیل می‌شود، مانند یک فکر و برعکس چطور یک امر ذهنی به امر واقعی و مادی بدل می‌شود. به عبارت دیگر تبدیل ذهنیت به عینیت و بر عکس. یک چیز واقعی از طریق دیدن، شنیدن، بوییدن و لمس کردن به چیز ذهنی تبدیل می‌شود. این چیز ذهنی فرایند اصلی آن بازنمایی است که در نشانه‌شناسی بررسی می‌شود.هدف از نشانه‌شناسی را می‌توان در دو مقوله خلاصه کرد: نخست، برای اینکه معانی زبان‌ها در نشانه‌ها و نمادها درک شود؛ دوم اینکه فهمیده شود که از طریق سیستم نشانه‌شناسی، چگونه یک امر ذهنی و به امر عینی تبدیل می‌شود و یا برعکس، چگونه پدیده عینی و مادی به پدیده ذهنی مثلاً مذهبی تبدیل می‌شود.دربارۀ نشانه‌شناسی فرهنگی باید گفت، هر جامعه بر اساس فرهنگی که بر گرفته از زبان، گویش، آداب و رسوم، سبک زندگی و اقلیم آن جامعه است، نمودهایی را بروز می‌دهند که گاه به صورت نظام‌های نشانه‌ای در نثر، شعر، داستان، مَثَل، سینما، نقاشی و ... است. و نشان‌دهندۀ فکر و ایدئولوژی آن جامعه است. همۀ اینها به طور کلی و عام نشانه آن جامعه نامیده می‌شود و به صورت خاص فرهنگ آن جامعه در نظر گرفته می‌شود.......
