کتاب مهدی خالدی ده آهنگ برای تار و سه تار نوشته محمدرضا گرگین زاده، علا ایجادی توسط انتشارات سرود به چاپ رسیده است.
مهدی خالدی را – با فعالیت هنری چندین ده ساله – براستی نمیتوان در چند سطر شرح داد. آنچه در اینجا گرد آمده، مشتی است نمونه خروار از کارهایی که در اذهان عمومی معروفتر است وگرنه شادروان مهدی خالدی دارای آثار متعدد و زیبای بسیاری است.
اما اجرای این آثار با تار و سهتار از یکسو رپرتوار این سازها را وسعت و غنا بخشیده و از سوی دیگر ضمن پرورش ذوق و استعداد نوازندگان – به خاطر سبک خاص خود – موجب گسترش دایره تکنیکی و نیز ارتقای آگاهی آنها از سیر تکاملی موسیقی کشور ما و شناخت سبکهای مختلف و دورههای گوناگون موسیقی ایرانی میگردد.
نتنویسی آهنگها از روی نوارهای اجرا شده با ارکستر خود روانشاد خالدی انجام گرفته است و سعی وافی شده تا حتیالامکان مطابق اصل باشد؛ اما در عین حال استفاده عامتر و نیز انطباق با تکنیک تار و سهتار اقتضا میکرد که جزئی دخل و تصرفاتی در آنها اعمال شود. نکتهی دیگر خطهای اتصال و جملهبندی است که سعی شده جهت آسان شدن ملودی اشعار – بهویژه در بخشهای مربوط به خواننده – دقیقاً منطبق بر سیلابهای اشعار باشند؛ اما ممکن است گاهی نوازنده تولید اشکال کند که در این صورت میتوان آنها را نادیده گرفته و هر طور مناسبتر بود اجرا کرد. رویهمرفته در نتنویسی رعایت سادهنویسی شده است و اجرای حالات و طرز اجرای خاص بهعهدهی نوازندگان گذاشته شده است.
کتاب مهدی خالدی ده آهنگ برای تار و سه تار نوشته محمدرضا گرگین زاده، علا ایجادی توسط انتشارات سرود به چاپ رسیده است.
مهدی خالدی را – با فعالیت هنری چندین ده ساله – براستی نمیتوان در چند سطر شرح داد. آنچه در اینجا گرد آمده، مشتی است نمونه خروار از کارهایی که در اذهان عمومی معروفتر است وگرنه شادروان مهدی خالدی دارای آثار متعدد و زیبای بسیاری است.
اما اجرای این آثار با تار و سهتار از یکسو رپرتوار این سازها را وسعت و غنا بخشیده و از سوی دیگر ضمن پرورش ذوق و استعداد نوازندگان – به خاطر سبک خاص خود – موجب گسترش دایره تکنیکی و نیز ارتقای آگاهی آنها از سیر تکاملی موسیقی کشور ما و شناخت سبکهای مختلف و دورههای گوناگون موسیقی ایرانی میگردد.
نتنویسی آهنگها از روی نوارهای اجرا شده با ارکستر خود روانشاد خالدی انجام گرفته است و سعی وافی شده تا حتیالامکان مطابق اصل باشد؛ اما در عین حال استفاده عامتر و نیز انطباق با تکنیک تار و سهتار اقتضا میکرد که جزئی دخل و تصرفاتی در آنها اعمال شود. نکتهی دیگر خطهای اتصال و جملهبندی است که سعی شده جهت آسان شدن ملودی اشعار – بهویژه در بخشهای مربوط به خواننده – دقیقاً منطبق بر سیلابهای اشعار باشند؛ اما ممکن است گاهی نوازنده تولید اشکال کند که در این صورت میتوان آنها را نادیده گرفته و هر طور مناسبتر بود اجرا کرد. رویهمرفته در نتنویسی رعایت سادهنویسی شده است و اجرای حالات و طرز اجرای خاص بهعهدهی نوازندگان گذاشته شده است.