کتاب غزلیات شمس تبریزی خوشنویس ابراهیم سلیمانی مقدمه و انتخاب غزلیات سیدعدالرضا قریشی زاده نوشته ابراهیم سلیمانی, توسط انتشارات فرهنگسرای میردشتی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات فارسی، شعر فارسی، غزلیات فارسی, کتاب نفیس میباشد.

نسخه‌ی «غزلیات شمس» حاضر با مقدمه و انتخاب «سیدعبدالرضا قریشی‌زاده» و به خط خوش «ابراهیم سلیمانی» گردآوری و تدوین شده است. این اثر را هنر تذهیب «فرید هنرور» زینت بخشیده است. غزلی از این مجموعه: «به پیش باد تو ما همچو گردیم/ بدان سو که تو گردی چون نگردیم/ ز نور نوبهارت سبز و گرمیم/ ز تأثیر خزانت سرد و زردیم/ ز عکس حلم تو تسلیم باشیم/ ز عکس خشم تو اندر نبردیم/ عدم را برگماری جمله هیچیم/ کرم را برفزایی جمله مردیم/ عدم را و کرم را چون شکستی/ جهان را و نهان را درنوردیم/ چو دیدیم آنچ از عالم فزون است/ دو عالم را شکستیم و بخوردیم/ به چشم عاشقان جان و جهانیم/ به چشم فاسقان مرگیم و دردیم/ زمستان و تموز از ما جدا شد/ نه گرمیم ای حریفان و نه سردیم/ زمستان و تموز احوال جسم است/ نه جسمیم این زمان ما روح فردیم/ چو نطع عشق خود ما را نمودی/ به مهره مهر تو کاستاد نردیم/ چو گفتی بس بود خاموش کردیم/ اگر چه بلبل گلزار و وردیم» 

جلال‌الدین محمد که با عناوین خداوندگار، مولانا، مولوی، ملای روم و گاه با تخلص خاموش در میان پارسی‌زبانان شهرت یافته، یکی از شگفتی‌های تبار انسانی است. معرفی این آتش‌افروخته در بیشه‌ی اندیشه و احساس و وصف این دریای ژرف ناپیداکرانه بس دشوار است و برای شناختنش گوش باید چشم شود: «آینه‌ام آینه‌ام مرد مقالات نیم/ دیده شود حال من ار چشم شود گوش شما» غزلیات شمس تبریزی با حال‌وهوایی شورانگیز از آثار بزرگ عاشقانه‌ی عرفانی در تاریخ ادبیات پارسی بوده و بسیاری از آن‌ها در شرح حکایات عشق مولانا به شمس تبریز است. «این بار من یکبارگی در عاشقی پیچیده‌ام/ این بار من یکبارگی از عافیت ببریده‌ام/ دل را ز خود برکنده‌ام، با چیز دیگر زنده‌ام/ عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام...»