مقدمه ای بر شناخت علوم غریبه در ایران
چشمه
کتاب بادهای افسون (مقدمه ای بر شناخت علوم غریبه در ایران) نوشته پرویز براتی توسط انتشارات چشمه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل علوم اجتماعی، فرهنگ شناسی، جامعه شناسی می باشد.
بادهای افسون»، کتابی که هم اکنون در وبسایت ایران کتاب برای اهالی فرهنگ و هنر در دسترس قرار گرفته است، توسط نشر چشمه سری چهارم آن در سال 1400 منتشر شده است. این کتاب را"پرویز براتی" به نگارش درآورده است. این کتاب از دنیای طلسم و جادو، دنیا مسائل در هم و برهم و عجیب و غریب با شما سخن می گوید. پرویز براتی در این کتاب سعی کرده است به واسطه مهارت خود در همراه کردن مخاطب، دانش علوم غریبه را به نوعی برای شما بشکافد. دانش علوم غریبه آن‌قدر عمیق و گسترده است که دست یافتن به تمام آموزه‌های آن تقریبا نشدنی و محال است.
کتاب‌های معروف و تخصصی که در این زمینه نوشته شده‌اند آن‌قدر پیچیده هستند که هر کسی قدرت رمزگشایی و درک آموزه‌های آن‌ها را ندارد. «پرویز براتی» که خودش هم زمانی در همین وادی سردرگم بوده، حالا کتابی نوشته که در آن خیلی جامع و کافی، مهم‌ترین و اساسی‌ترین اصول جادو و طلسم را بررسی می‌کند. رد پای جادو در ایران از متون اوستا تا روایت‌های پهلوی و کتیبه‌های سغدی دنبال شده است. در این بین به تحقیقات و نظریات «مهرداد بهار» و «دکتر معین» هم اشاره شده است.
در مناطق جنوبی ایران برخی از بادها را همچون روح و جن می‌پندارند و باور دارند که این بادها با وارد شدن به تن آدمیزادگان آن‌ها را تسخیر می‌کنند و به فرمان خود درمی‌آورند. این بادها یا «جن باد»ها را به دو دسته‌ی بادهای زیان‌کار و بادهای بی‌زیان تقسیم می‌کنند. در فرهنگ اسلامی، باد را مشابه جن و همچون او موجودی هوایی می‌انگاشتند و به دو گروه اجبار و اشرار، یا مومن و کافر طبقه‌بندی می‌کردند.
مردم جنوب و جنوب شرقی ایران، به ویژه مردم بنادر و جزایر خلیج فارس ارواح و اجنه را به صورت باد می‌پندارند و معتقدند که باد یا جن باد درون جسم آدمیزادگان می‌رود و آنان را تسخیر و گرفتار و به اصطلاح «بادزده» و «هوایی» می‌کند و به صورت فَرس و مرکَب خود درمی‌آورد. کسانی را که یک یا چندبار به تسخیر بادهای جادویی و مرموز بیماری‌زا درآمده و از گزند آن‌ها رسته و آزاد شده اند، اصطلاحاً «اهلِ هوا» می‌نامند. سواحل‌نشینان جنوب ایران برآن‌اند که اهلِ هوا در تمام طول عمر، مرکَب بادهای رام‌شده در درون خود، و میانجی و وسیله‌ی ارتباطی با آن‌ها هستند. مادام که اهلِ هوا از این بادها فرمان می‌برند و خواسته‌ها و نیازهای‌شان را برآورده می‌کنند، از گزند و آزار آن‌ها در امان‌اند.
کتاب بادهای افسون (مقدمه ای بر شناخت علوم غریبه در ایران) نوشته پرویز براتی توسط انتشارات چشمه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل علوم اجتماعی، فرهنگ شناسی، جامعه شناسی می باشد.
بادهای افسون»، کتابی که هم اکنون در وبسایت ایران کتاب برای اهالی فرهنگ و هنر در دسترس قرار گرفته است، توسط نشر چشمه سری چهارم آن در سال 1400 منتشر شده است. این کتاب را"پرویز براتی" به نگارش درآورده است. این کتاب از دنیای طلسم و جادو، دنیا مسائل در هم و برهم و عجیب و غریب با شما سخن می گوید. پرویز براتی در این کتاب سعی کرده است به واسطه مهارت خود در همراه کردن مخاطب، دانش علوم غریبه را به نوعی برای شما بشکافد. دانش علوم غریبه آن‌قدر عمیق و گسترده است که دست یافتن به تمام آموزه‌های آن تقریبا نشدنی و محال است.
کتاب‌های معروف و تخصصی که در این زمینه نوشته شده‌اند آن‌قدر پیچیده هستند که هر کسی قدرت رمزگشایی و درک آموزه‌های آن‌ها را ندارد. «پرویز براتی» که خودش هم زمانی در همین وادی سردرگم بوده، حالا کتابی نوشته که در آن خیلی جامع و کافی، مهم‌ترین و اساسی‌ترین اصول جادو و طلسم را بررسی می‌کند. رد پای جادو در ایران از متون اوستا تا روایت‌های پهلوی و کتیبه‌های سغدی دنبال شده است. در این بین به تحقیقات و نظریات «مهرداد بهار» و «دکتر معین» هم اشاره شده است.
در مناطق جنوبی ایران برخی از بادها را همچون روح و جن می‌پندارند و باور دارند که این بادها با وارد شدن به تن آدمیزادگان آن‌ها را تسخیر می‌کنند و به فرمان خود درمی‌آورند. این بادها یا «جن باد»ها را به دو دسته‌ی بادهای زیان‌کار و بادهای بی‌زیان تقسیم می‌کنند. در فرهنگ اسلامی، باد را مشابه جن و همچون او موجودی هوایی می‌انگاشتند و به دو گروه اجبار و اشرار، یا مومن و کافر طبقه‌بندی می‌کردند.
مردم جنوب و جنوب شرقی ایران، به ویژه مردم بنادر و جزایر خلیج فارس ارواح و اجنه را به صورت باد می‌پندارند و معتقدند که باد یا جن باد درون جسم آدمیزادگان می‌رود و آنان را تسخیر و گرفتار و به اصطلاح «بادزده» و «هوایی» می‌کند و به صورت فَرس و مرکَب خود درمی‌آورد. کسانی را که یک یا چندبار به تسخیر بادهای جادویی و مرموز بیماری‌زا درآمده و از گزند آن‌ها رسته و آزاد شده اند، اصطلاحاً «اهلِ هوا» می‌نامند. سواحل‌نشینان جنوب ایران برآن‌اند که اهلِ هوا در تمام طول عمر، مرکَب بادهای رام‌شده در درون خود، و میانجی و وسیله‌ی ارتباطی با آن‌ها هستند. مادام که اهلِ هوا از این بادها فرمان می‌برند و خواسته‌ها و نیازهای‌شان را برآورده می‌کنند، از گزند و آزار آن‌ها در امان‌اند.
