کتاب آسیب شناسی فرهنگی و اجتماعی نوشته رضا سلمانی پور نقلبری, توسط انتشارات ساکو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: علمی و کاربردی, جامعه شناسی, آسیب‌شناسی در عرصه فرهنگ
آسیب‌شناسی اجتماعی و فرهنگی، شاخه‌ای از دانش علوم اجتماعی است که به شناخت پدیده‌های آسیب‌زا و بحران‌آفرین اجتماعی و فرهنگی در بستر حیات انسان‌ها که روند تکاملی و بالندگی جامعه را با اختلال و چالش‌هایی روبرو می‌‌سازند را مورد مطالعه قرار می‌دهد. باید اذعان داشت که آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی دارای انواع متعدی بوده و نگاه محققان به این آسیب‌ها نیز از زوایای مختلف مورد ارزیابی و بررسی قرارگرفته است.
واژه آسیب‌شناسی در رشته‌های مختلف علوم دارای معنی و کاربرد خاص خود می‌‌باشد. در عرصه علوم اجتماعی اصطلاح آسیب‌شناسی[1] معادل واژه انگلیسی یعنی Pathology به کار رفته است. آسیب‌شناسی در عرصه فرهنگ به بررسی آفات و آسیب‌هایی می‌‌پردازد که رنگ لعاب فرهنگی دارند و عناصر تشکیل دهنده و سازنده آنها عبارتند از: ایده‌ها، تفکر، عادات، رفتار و کنشهای اجتماعی که رفته رفته به شکل ناهنجار در جامعه نمایان می‌‌گردند. امروزه امتزاج و اختلاط فرهنگ‌ها به دلیل رشد فناوری و گسترش روزافزون ارتباطات، افزون‌تر می‌گردد و آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی بیشتر نمایان می‌‌شود. اگر این آسیب‌ها شناسایی نشود و یا به عبارت دیگر عوامل خطرساز فرهنگی و اجتماعی شناخته نشده باقی بماند و یا برای جلوگیری از این آسیب‌ها تدبیری اندیشیده نشود ممکن است رفته رفته در فرهنگ اصیل جامعه رسوخ کرده و از درون مقاومت افراد را در برابر مفاسد و ناهنجاری‌های فرهنگی ضعیف سازد و به مرور زمان این قبیل کنش‌ها رفته رفته نهادینه شده، حکم آداب و سنن حاکم بر جامعه را پیدا کند و در نتیجه به استحاله فرهنگی و سرانجام به شکل‌گیری فرهنگی از نوع جدید بیانجامد که با فرهنگ اولیه تفاوت بارز دارد. در این فرآیند است که شخص با آنچه که به عنوان الگو انتخاب کرده یگانه می‌‌شود و از طریق این رابطه است که این ارزش‌ها را خودی تلقی کرده و پایبند به آنها می‌‌شود و به نسل‌های آینده منتقل می‌‌کند.
کتاب آسیب شناسی فرهنگی و اجتماعی نوشته رضا سلمانی پور نقلبری, توسط انتشارات ساکو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: علمی و کاربردی, جامعه شناسی, آسیب‌شناسی در عرصه فرهنگ
آسیب‌شناسی اجتماعی و فرهنگی، شاخه‌ای از دانش علوم اجتماعی است که به شناخت پدیده‌های آسیب‌زا و بحران‌آفرین اجتماعی و فرهنگی در بستر حیات انسان‌ها که روند تکاملی و بالندگی جامعه را با اختلال و چالش‌هایی روبرو می‌‌سازند را مورد مطالعه قرار می‌دهد. باید اذعان داشت که آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی دارای انواع متعدی بوده و نگاه محققان به این آسیب‌ها نیز از زوایای مختلف مورد ارزیابی و بررسی قرارگرفته است.
واژه آسیب‌شناسی در رشته‌های مختلف علوم دارای معنی و کاربرد خاص خود می‌‌باشد. در عرصه علوم اجتماعی اصطلاح آسیب‌شناسی[1] معادل واژه انگلیسی یعنی Pathology به کار رفته است. آسیب‌شناسی در عرصه فرهنگ به بررسی آفات و آسیب‌هایی می‌‌پردازد که رنگ لعاب فرهنگی دارند و عناصر تشکیل دهنده و سازنده آنها عبارتند از: ایده‌ها، تفکر، عادات، رفتار و کنشهای اجتماعی که رفته رفته به شکل ناهنجار در جامعه نمایان می‌‌گردند. امروزه امتزاج و اختلاط فرهنگ‌ها به دلیل رشد فناوری و گسترش روزافزون ارتباطات، افزون‌تر می‌گردد و آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی بیشتر نمایان می‌‌شود. اگر این آسیب‌ها شناسایی نشود و یا به عبارت دیگر عوامل خطرساز فرهنگی و اجتماعی شناخته نشده باقی بماند و یا برای جلوگیری از این آسیب‌ها تدبیری اندیشیده نشود ممکن است رفته رفته در فرهنگ اصیل جامعه رسوخ کرده و از درون مقاومت افراد را در برابر مفاسد و ناهنجاری‌های فرهنگی ضعیف سازد و به مرور زمان این قبیل کنش‌ها رفته رفته نهادینه شده، حکم آداب و سنن حاکم بر جامعه را پیدا کند و در نتیجه به استحاله فرهنگی و سرانجام به شکل‌گیری فرهنگی از نوع جدید بیانجامد که با فرهنگ اولیه تفاوت بارز دارد. در این فرآیند است که شخص با آنچه که به عنوان الگو انتخاب کرده یگانه می‌‌شود و از طریق این رابطه است که این ارزش‌ها را خودی تلقی کرده و پایبند به آنها می‌‌شود و به نسل‌های آینده منتقل می‌‌کند.
