نسل نواندیش
کتاب ذهن سوار نوشته شهرام اسلامی توسط انتشارات نسل نواندیش با موضوع فشار روانی، کنترل به چاپ رسیده است.
استرس پدیده‌ای است که ارتباط آن با سلامت به شکل‌های گوناگون بررسی شده است. در ابتدا عقیدۀ اصلی بر این بود که یکی از عوامل مهم در تبیین‌های روانشناختی بیماری و سلامت، رخدادهای استرس‌زای زندگی است. پیش‌فرض اصلی این بود که هرچه فرد رخدادهای استرس‌زای بیشتری را تجربه کند، با احتمال بیشتری دچار انواع اختلال‌ها می‌شود.
با وجود این، اینکه رخدادهای استرس‌زای زندگی چقدر بر سلامت جسمانی و روانشناختی اثر مستقیم دارند، هنوز به‌شدت مورد بحث است، چرا که ویژگی خاص یک محرک استرس‌زا، معیار قابل اعتمادی برای تعیین درجة استرس و مقدار تأثیر آن بر سلامت جسمانی و روانشناختی فرد نیست. بسیاری از عوامل می‌توانند تأثیرات منفی استرس را تغییر دهند یا از بعضی تأثیرات آن، که می‌تواند سلامت را به خطر اندازد، پیشگیری کنند. براین‌اساس، در دهه‌های اخیر، دربارة دیدگاه مربوط به رخدادهای استرس‌زای زندگی بحث شده و اصلاحاتی دربارة آن صورت گرفته است. به‌طور کلی هنگامی صحبت از فشار روانی یا استرس به میان می‌آید که شخص با رویدادی مواجه شود که خودش آن را برای سلامت جسم یا روانش مخاطره‌آمیز بداند. این قبیل رویدادها را معمولاً رویدادهای تنش‌زا یا استرس‌زا و واکنش‌های مردم را به آن‌ها پاسخ‌های تنش‌زا می‌نامند. رویدادهایی هست که بیشتر مردم آن‌ها را تنش‌زا به حساب می‌آورند. اما برخی رویدادها فقط برای بعضی افراد، تنش‌زا ادراک می‌شود. هنگامی که بتوان از استرس دور شد یا به آن حمله برد، چنین واکنشی سازگارانه است. اما وقتی استرس، مستمر و غیرقابل‌کنترل باشد، این واکنش ممکن است غیرسازگارانه شود و مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت تأثیر بگذارد.
رویدادهایی که موجب استرس می‌شوند بی‌شمارند. برخی از آن‌ها تغییرات فراوانی هستند که بسیاری از مردم را هم‌زمان گرفتار می‌کنند؛ از قبیل جنگ و زلزله. دستۀ دیگری از تنش‌ها تغییرات بزرگ زندگی هستند، نظیر تغییر شغل یا ازدواج. گرفتاری‌های روزمره را نیز بعضی مردم به‌صورت رویداد استرس‌زا تجربه می‌کنند، مانند گیر افتادن در راه‌بندان. گاهی خاستگاه استرس در خود شخص و به‌صورت انگیزه‌ها یا خواسته‌های متعارض است. رویدادهایی که استرس‌زا تلقی می‌شوند معمولاً در یک یا چند مقوله قرار می‌گیرند: رویدادهایی که پیشینة توان و خودپندارة شخص یا تعارض‌های درونی را فرا می‌خواند و رویدادهای پیش‌بینی‌نشدنی.
کتاب ذهن سوار نوشته شهرام اسلامی توسط انتشارات نسل نواندیش با موضوع فشار روانی، کنترل به چاپ رسیده است.
استرس پدیده‌ای است که ارتباط آن با سلامت به شکل‌های گوناگون بررسی شده است. در ابتدا عقیدۀ اصلی بر این بود که یکی از عوامل مهم در تبیین‌های روانشناختی بیماری و سلامت، رخدادهای استرس‌زای زندگی است. پیش‌فرض اصلی این بود که هرچه فرد رخدادهای استرس‌زای بیشتری را تجربه کند، با احتمال بیشتری دچار انواع اختلال‌ها می‌شود.
با وجود این، اینکه رخدادهای استرس‌زای زندگی چقدر بر سلامت جسمانی و روانشناختی اثر مستقیم دارند، هنوز به‌شدت مورد بحث است، چرا که ویژگی خاص یک محرک استرس‌زا، معیار قابل اعتمادی برای تعیین درجة استرس و مقدار تأثیر آن بر سلامت جسمانی و روانشناختی فرد نیست. بسیاری از عوامل می‌توانند تأثیرات منفی استرس را تغییر دهند یا از بعضی تأثیرات آن، که می‌تواند سلامت را به خطر اندازد، پیشگیری کنند. براین‌اساس، در دهه‌های اخیر، دربارة دیدگاه مربوط به رخدادهای استرس‌زای زندگی بحث شده و اصلاحاتی دربارة آن صورت گرفته است. به‌طور کلی هنگامی صحبت از فشار روانی یا استرس به میان می‌آید که شخص با رویدادی مواجه شود که خودش آن را برای سلامت جسم یا روانش مخاطره‌آمیز بداند. این قبیل رویدادها را معمولاً رویدادهای تنش‌زا یا استرس‌زا و واکنش‌های مردم را به آن‌ها پاسخ‌های تنش‌زا می‌نامند. رویدادهایی هست که بیشتر مردم آن‌ها را تنش‌زا به حساب می‌آورند. اما برخی رویدادها فقط برای بعضی افراد، تنش‌زا ادراک می‌شود. هنگامی که بتوان از استرس دور شد یا به آن حمله برد، چنین واکنشی سازگارانه است. اما وقتی استرس، مستمر و غیرقابل‌کنترل باشد، این واکنش ممکن است غیرسازگارانه شود و مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت تأثیر بگذارد.
رویدادهایی که موجب استرس می‌شوند بی‌شمارند. برخی از آن‌ها تغییرات فراوانی هستند که بسیاری از مردم را هم‌زمان گرفتار می‌کنند؛ از قبیل جنگ و زلزله. دستۀ دیگری از تنش‌ها تغییرات بزرگ زندگی هستند، نظیر تغییر شغل یا ازدواج. گرفتاری‌های روزمره را نیز بعضی مردم به‌صورت رویداد استرس‌زا تجربه می‌کنند، مانند گیر افتادن در راه‌بندان. گاهی خاستگاه استرس در خود شخص و به‌صورت انگیزه‌ها یا خواسته‌های متعارض است. رویدادهایی که استرس‌زا تلقی می‌شوند معمولاً در یک یا چند مقوله قرار می‌گیرند: رویدادهایی که پیشینة توان و خودپندارة شخص یا تعارض‌های درونی را فرا می‌خواند و رویدادهای پیش‌بینی‌نشدنی.
