کتاب شب قلعه مردان است نوشته عطا تنهایی با ترجمه مستوره درخشی, توسط انتشارات کتاب کوله پشتی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی, ادبیات معاصر, ادبیات داستانی, رمان ایرانی
عطا نهایی نویسنده ی نام آشنای کرد، در عرصه ی ادبیات داستانی خالق آثار گران سنگی است که علاوه بر کردستان ایران ،در کردستان عراق و ترکیه نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته و عنوان نویسنده ی برتر کرد را در سال 1381در سنندج به خود اختصاص داده است. در کارنامه ى اين نويسنده این نویسنده جوايز زير هم ديده مى شود: جایزه ی انتشارات آراس ( اربیل عراق، 2005 م ) مدال زرین خلاقیت(سلیمانیه عراق، 2008م) جایزه ی کانون روشنگری و هنری اندیشه(سلیمانیه عراق،2014م) بخشى از متن کتاب : گلچین می دانست که خواب نازی سبک است،دست های نازی را طوری به ستون اتاق بست که رویاهایش ترک بر ندارد.
پاهایش را هم به چهارچوب در و پنجره بست اما،نازی چشم هایش را باز کرد.چگونه ممکن بود چشمانش را باز نکند؟! دست خیال هم اگر به دامنش می رسید،چشم هایش را باز می کرد،همه ی وجودش به لرزه می افتاد، وحشت راه بر گلویش می بست و رنگ به رنگ می شد، درست مثل حالا. نازی جیغ کشید،جیغی که رگ به رگ و بند به بند تن گلچین را در نوردید و در تمام فضای اتاق و درسراسر گلوی آن شب تاریک پیچید و پژواک آن بر کاخ آمال و آرزوهای گلچین آوار شد.گلچین وحشت زده از جایش برخاست،به طرف پنجره رفت ،آن را باز کرد.تکه چوب تراشیده،ابزار جنایت ،هنوز در مشتش بود. "حالا دیگر یربه یر شدیم عمو رحیم!" شب دهان گشوده ای بود که تکه چوب را فرو بلعید.
کتاب شب قلعه مردان است نوشته عطا تنهایی با ترجمه مستوره درخشی, توسط انتشارات کتاب کوله پشتی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی, ادبیات معاصر, ادبیات داستانی, رمان ایرانی
عطا نهایی نویسنده ی نام آشنای کرد، در عرصه ی ادبیات داستانی خالق آثار گران سنگی است که علاوه بر کردستان ایران ،در کردستان عراق و ترکیه نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته و عنوان نویسنده ی برتر کرد را در سال 1381در سنندج به خود اختصاص داده است. در کارنامه ى اين نويسنده این نویسنده جوايز زير هم ديده مى شود: جایزه ی انتشارات آراس ( اربیل عراق، 2005 م ) مدال زرین خلاقیت(سلیمانیه عراق، 2008م) جایزه ی کانون روشنگری و هنری اندیشه(سلیمانیه عراق،2014م) بخشى از متن کتاب : گلچین می دانست که خواب نازی سبک است،دست های نازی را طوری به ستون اتاق بست که رویاهایش ترک بر ندارد.
پاهایش را هم به چهارچوب در و پنجره بست اما،نازی چشم هایش را باز کرد.چگونه ممکن بود چشمانش را باز نکند؟! دست خیال هم اگر به دامنش می رسید،چشم هایش را باز می کرد،همه ی وجودش به لرزه می افتاد، وحشت راه بر گلویش می بست و رنگ به رنگ می شد، درست مثل حالا. نازی جیغ کشید،جیغی که رگ به رگ و بند به بند تن گلچین را در نوردید و در تمام فضای اتاق و درسراسر گلوی آن شب تاریک پیچید و پژواک آن بر کاخ آمال و آرزوهای گلچین آوار شد.گلچین وحشت زده از جایش برخاست،به طرف پنجره رفت ،آن را باز کرد.تکه چوب تراشیده،ابزار جنایت ،هنوز در مشتش بود. "حالا دیگر یربه یر شدیم عمو رحیم!" شب دهان گشوده ای بود که تکه چوب را فرو بلعید.
