واقعیتی است که جریان‌های علوم اجتماعی در ایران تا اندازه‌ی قابل‌توجهی تحت تأثیر آثاری اند که به فارسی ترجمه شده‌اند. متاسفانه، در چند دهه‌ی گذشته علاوه برآنکه پژوهش تطبیقیـتاریخی در ایران مهجور بوده، در عرصه‌ی ترجمه نیز توجهی به روش‌های غیرپیمایشی پژوهش اجتماعی از جمله پژوهش تطبیقیـتاریخی نشده یا میزان توجه به آن ناچیز بوده است. برخی کتب حتی مهم در زمینه‌ی روش تحقیق کیفی در یک دهه‌ی گذشته به فارسی ترجمه شده‌اند و در کنار رشد رشته‌هایی نظیر مطالعات فرهنگی و جامعه‌شناسی فرهنگ، در دانشکده‌های علوم اجتماعی، اقبال به این روش‌ها نیز گسترش یافته است. اما روش تطبیقی و پژوهش تطبیقیـتاریخی داستان دیگری دارد.
واقعیتی است که جریان‌های علوم اجتماعی در ایران تا اندازه‌ی قابل‌توجهی تحت تأثیر آثاری اند که به فارسی ترجمه شده‌اند. متاسفانه، در چند دهه‌ی گذشته علاوه برآنکه پژوهش تطبیقیـتاریخی در ایران مهجور بوده، در عرصه‌ی ترجمه نیز توجهی به روش‌های غیرپیمایشی پژوهش اجتماعی از جمله پژوهش تطبیقیـتاریخی نشده یا میزان توجه به آن ناچیز بوده است. برخی کتب حتی مهم در زمینه‌ی روش تحقیق کیفی در یک دهه‌ی گذشته به فارسی ترجمه شده‌اند و در کنار رشد رشته‌هایی نظیر مطالعات فرهنگی و جامعه‌شناسی فرهنگ، در دانشکده‌های علوم اجتماعی، اقبال به این روش‌ها نیز گسترش یافته است. اما روش تطبیقی و پژوهش تطبیقیـتاریخی داستان دیگری دارد.
