کتاب شهر خلاق نوشته چارلز لندری با ترجمه محمود عبدالله زاده, توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مهندسی معماری، شهرسازی، خلاقیت هنری، شهرسازی و شهر نشینی, خلاقیت ترکیبی
شهرها همواره بوته آزمایش فرهنگ و تمدن، و کانونهای آفرینش ثروت بوده اند؛ شکلگیری شبکه جهانیشده شهرها در سالهای اخیر اندیشیدن درباره شهر آینده را به گونه ای متفاوت از شهر گذشته طلب میکند و همه نقاط شهری را ملزم میسازد تا نقش و موقعیتشان را از منظر منطقهای، ملی و جهانی از نو باز-اندیشی کنند و به این پرسش پاسخ گویند که من که هستم؟
بعد از این به کجا میروم؟ هویت من چیست؟ وجه تمایز من چیست و دارایی هایم چه هستند؟ پاسخ به پرسش های مذکور در این تحرک جهانی جدید، بیش از اینکه به واسطه کار فیزیکی جستوجو گردد بر مبنای کار مغزی استوار میگردد که در آن ارزش افزوده به محوریت خلاقیت تولید و بازتولید میگردد.
امروز میتوانیم از جنبش شهر خلاق صحبت کنیم؛ موازنه ای پویا و گه گاه پرتنش که در اجماع کهنه و نو بر آن است تا با حرکت از “مهندسی شهری” به “سوی شهرسازی خلاق”، شرایطی را مهیا سازد که در آن مردم به جای آنکه دریافت کنندگان منفعل، و یا قربانیان تغییر باشند، به عاملان تغییر تبدیل شوند.
کتاب شهر خلاق نوشته چارلز لندری با ترجمه محمود عبدالله زاده, توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مهندسی معماری، شهرسازی، خلاقیت هنری، شهرسازی و شهر نشینی, خلاقیت ترکیبی
شهرها همواره بوته آزمایش فرهنگ و تمدن، و کانونهای آفرینش ثروت بوده اند؛ شکلگیری شبکه جهانیشده شهرها در سالهای اخیر اندیشیدن درباره شهر آینده را به گونه ای متفاوت از شهر گذشته طلب میکند و همه نقاط شهری را ملزم میسازد تا نقش و موقعیتشان را از منظر منطقهای، ملی و جهانی از نو باز-اندیشی کنند و به این پرسش پاسخ گویند که من که هستم؟
بعد از این به کجا میروم؟ هویت من چیست؟ وجه تمایز من چیست و دارایی هایم چه هستند؟ پاسخ به پرسش های مذکور در این تحرک جهانی جدید، بیش از اینکه به واسطه کار فیزیکی جستوجو گردد بر مبنای کار مغزی استوار میگردد که در آن ارزش افزوده به محوریت خلاقیت تولید و بازتولید میگردد.
امروز میتوانیم از جنبش شهر خلاق صحبت کنیم؛ موازنه ای پویا و گه گاه پرتنش که در اجماع کهنه و نو بر آن است تا با حرکت از “مهندسی شهری” به “سوی شهرسازی خلاق”، شرایطی را مهیا سازد که در آن مردم به جای آنکه دریافت کنندگان منفعل، و یا قربانیان تغییر باشند، به عاملان تغییر تبدیل شوند.
