کتاب مواجههی اسپینوزا دلوز نوشته عادل مشایخی، عنایت چرزیانی توسط انتشارات نگاه با موضوع فلسفه، عقل‌گرایی، فلسفه هلندی، فلسفه فرانسوی به چاپ رسیده است.
مسئله‌ی ما چیست؟ با تلاش برای آزمودن مواجهه‌ای میان دلوز و اسپینوزا به چه مسئله‌ای می‌خواهیم بیندیشیم و احیانا پاسخی برایش پیدا کنیم؟ اسپینوزا به چه کار می‌آید؟ با اسپینوزا چه می‌توان کرد؟ یا به بیان دقیق‌تر، اسپینوزا با ما چه می‌تواند بکند؟
آفرینندگان اثر پیش رو با طرح چنین پرسش‌هایی می‌کوشند به همان شیوهای به دلوز و مواجهه‌اش با اسپینوزا بروند که دلوز سراغ دیگر فیلسوفان می‌رفت و تلاش دارند بالقوگی‌هایی را کشف کنند که از مواجههی دلوز و اسپینوزا می‌توان استخراج کرد. مفاهیمی که احتمالا از این مواجهه برمی‌آیند، قرار است خطوط گریز از چه بن‌بستی باشند و چه امکان‌هایی را پیش روی ما قرار دهند؟
کوشش نویسندگان دست‌کم شاید راهی برای طرح دقیق‌تر پرسش‌ها و آزمودن سنخ دیگری از کوشش‌ها باز کند. آن‌ها تلاش می‌کنند تا تعریفی از مسئله به دست دهند و سپس بیان کنند مسئله‌ای که مطرح است، مسئله‌ی «بحران عمل» است؛ تا این مسئله حل نشود، هرگونه پاسخ به پرسش‌هایی نظیر «چه باید کرد؟» با واکنش‌های تمسخرآمیز و کلبی‌مسلکانه و ارجاع‌های شبه‌عالمانه به «تاریخ» (برای اثبات بیهودگیِ عمل و عدم امکان هرگونه تغییر واقعی) مواجه خواهد شد. مفاهیمی که از آزمودنِ «مواجههی دلوز و اسپینوزا» برمی‌آیند، «امکان»هایی برای گریز از این بن‌بست، برای احیای ایمان به رابطه با «این جهان» و در نتیجه، احیای «امید» به تغییر، فراهم می‌آورند.
کتاب مواجههی اسپینوزا دلوز نوشته عادل مشایخی، عنایت چرزیانی توسط انتشارات نگاه با موضوع فلسفه، عقل‌گرایی، فلسفه هلندی، فلسفه فرانسوی به چاپ رسیده است.
مسئله‌ی ما چیست؟ با تلاش برای آزمودن مواجهه‌ای میان دلوز و اسپینوزا به چه مسئله‌ای می‌خواهیم بیندیشیم و احیانا پاسخی برایش پیدا کنیم؟ اسپینوزا به چه کار می‌آید؟ با اسپینوزا چه می‌توان کرد؟ یا به بیان دقیق‌تر، اسپینوزا با ما چه می‌تواند بکند؟
آفرینندگان اثر پیش رو با طرح چنین پرسش‌هایی می‌کوشند به همان شیوهای به دلوز و مواجهه‌اش با اسپینوزا بروند که دلوز سراغ دیگر فیلسوفان می‌رفت و تلاش دارند بالقوگی‌هایی را کشف کنند که از مواجههی دلوز و اسپینوزا می‌توان استخراج کرد. مفاهیمی که احتمالا از این مواجهه برمی‌آیند، قرار است خطوط گریز از چه بن‌بستی باشند و چه امکان‌هایی را پیش روی ما قرار دهند؟
کوشش نویسندگان دست‌کم شاید راهی برای طرح دقیق‌تر پرسش‌ها و آزمودن سنخ دیگری از کوشش‌ها باز کند. آن‌ها تلاش می‌کنند تا تعریفی از مسئله به دست دهند و سپس بیان کنند مسئله‌ای که مطرح است، مسئله‌ی «بحران عمل» است؛ تا این مسئله حل نشود، هرگونه پاسخ به پرسش‌هایی نظیر «چه باید کرد؟» با واکنش‌های تمسخرآمیز و کلبی‌مسلکانه و ارجاع‌های شبه‌عالمانه به «تاریخ» (برای اثبات بیهودگیِ عمل و عدم امکان هرگونه تغییر واقعی) مواجه خواهد شد. مفاهیمی که از آزمودنِ «مواجههی دلوز و اسپینوزا» برمی‌آیند، «امکان»هایی برای گریز از این بن‌بست، برای احیای ایمان به رابطه با «این جهان» و در نتیجه، احیای «امید» به تغییر، فراهم می‌آورند.
