کتاب مشاوره گروهی نوشته ساموئل گلادینگ با ترجمه کیانوش زهراکار، فرشاد لواف پورنوری, علیرضا احمدی, توسط انتشارات روان با موضوع روانشناسی، مشاوره درمانی، روانشناسی عمومی، مشاوره گروهی به چاپ رسیده است.
مهمترین هدف وجودگرایان در مشاوره را میتوان کمک به مراجع در درک معنایی از زندگی دانست و به این وسیله میتوان از میزان اضطراب ناشی از مرگ، نیستی و فانی شدن کاست. هدف بعدی، متقاعد کردن مراجع به پذیرش مسئولیت است.از دیگر اهداف وجودگرایان، پرورش و به فعلیت رساندن استعدادهای بالقوه است. کوشش در جهت شناخت دنیای مراجع، شناخت امکانات درونی مراجع، کوشش در جهت آماده ساختن مراجع و از همه مهمتر کوشش در جهت آگاهی دادن به مراجع نسبت به بودن و زندگی کردن، از مهمترین اقدامات درمانگراها برای درمان است. در وجود درمانی، مراجع را با مشکلات روبرو ساخته و در او احساس گناه ایجاد کرده تا وی متوجه شود که در ایجاد مشکلا ت، “خود” عامل مهمی بوده است. وجود درمانگران بر خالف روان تحلیلگران به دنبال کاهش اضطراب نیستند.
چون اضطراب وجودی را عامل اصلی فعالیت در انسان میدانند.زندگی بدون اضطراب یعنی واگذاشتن مسئولیت به دیگران و انکار آزادی انسان. در وجودگرایی، تنگنا، ناکامی و تهدید، الزامی و ضروری دانسته شده است. وجودگرایان معتقد به تقسیم ذهنی به بخش های هوشیار و ناهوشیار نبوده و این عمل را راهی برای عدم توجه به واقعیت و دور شدن از آن میدانند. پذیرش مسئولیت اعمال، از اهداف مهم وجود درمانی است.
کتاب مشاوره گروهی نوشته ساموئل گلادینگ با ترجمه کیانوش زهراکار، فرشاد لواف پورنوری, علیرضا احمدی, توسط انتشارات روان با موضوع روانشناسی، مشاوره درمانی، روانشناسی عمومی، مشاوره گروهی به چاپ رسیده است.
مهمترین هدف وجودگرایان در مشاوره را میتوان کمک به مراجع در درک معنایی از زندگی دانست و به این وسیله میتوان از میزان اضطراب ناشی از مرگ، نیستی و فانی شدن کاست. هدف بعدی، متقاعد کردن مراجع به پذیرش مسئولیت است.از دیگر اهداف وجودگرایان، پرورش و به فعلیت رساندن استعدادهای بالقوه است. کوشش در جهت شناخت دنیای مراجع، شناخت امکانات درونی مراجع، کوشش در جهت آماده ساختن مراجع و از همه مهمتر کوشش در جهت آگاهی دادن به مراجع نسبت به بودن و زندگی کردن، از مهمترین اقدامات درمانگراها برای درمان است. در وجود درمانی، مراجع را با مشکلات روبرو ساخته و در او احساس گناه ایجاد کرده تا وی متوجه شود که در ایجاد مشکلا ت، “خود” عامل مهمی بوده است. وجود درمانگران بر خالف روان تحلیلگران به دنبال کاهش اضطراب نیستند.
چون اضطراب وجودی را عامل اصلی فعالیت در انسان میدانند.زندگی بدون اضطراب یعنی واگذاشتن مسئولیت به دیگران و انکار آزادی انسان. در وجودگرایی، تنگنا، ناکامی و تهدید، الزامی و ضروری دانسته شده است. وجودگرایان معتقد به تقسیم ذهنی به بخش های هوشیار و ناهوشیار نبوده و این عمل را راهی برای عدم توجه به واقعیت و دور شدن از آن میدانند. پذیرش مسئولیت اعمال، از اهداف مهم وجود درمانی است.
