کتاب طرحواره درمانی گروهی برای اختلال شخصیت مرزی راهنمای درمان گام به گام به همراه نکات کتاب تمرین بیمار نوشته جوان فارل، ایدا شاو با ترجمه سیده لیلا پورسمر، توسط انتشارات ارجمند به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل روانشناسی، رواندرمانی و مشاوره، طرحواره درمانی, اختلال شخصیتی میباشد.
این کتاب نخستین نسخه از دستورالعمل اجرای طرحوارهدرمانی در گروه است. طرحوارهدرمانی گروهی اعضاء را به داشتن یک خانوادۀ سالم که در آن به "بازوالدینی" یکدیگر میپردازند، زیر نظر و راهنمایی دو والد- درمانگر مجرب تشویق میکند. نویسندگان چارچوب درمانی منظمی را در قالب گروه شرح دادهاند، در حالی که انعطافپذیری درمان را حفظ کردهاند. پیشنهادهای درمانی مشخص و به خوبی تنظیم شدهاند و به همراه حجم زیادی از مثالها گرد آمدهاند.
با وجودی که این دستورالعمل بر درمان بیماران مرزی متمرکز است، من باور دارم که این رویکرد توان بالقوهای برای سازگار شدن با دیگر بیماران، تشخیصها و فضاهای بالینی دارد. همانند طرحوارهدرمانی فردی، انتظار دارم مدل طرحوارهدرمانی گروهی برای درمان بیماران مبتلا به سایر اختلالات شخصیت، بسیاری از اختلالات محور I، و دیگر مشکلات مزمن که به درمانهای موجود پاسخ نمیدهند، مؤثر باشد.مطالعۀ این کتاب راهنمای برجسته را به تمامی متخصصان بهداشت روان که با بیماران پیچیده، مزمن و با پاسخدهی پایین به درمان کار میکنند٬ بهویژه آنهایی که به دنبال درمانهای مبتنی بر شواهد و مقرون به صرفه برای جایگزینی با درمانهای فعلی هستند، بسیار توصیه میکنم.
کتاب طرحواره درمانی گروهی برای اختلال شخصیت مرزی راهنمای درمان گام به گام به همراه نکات کتاب تمرین بیمار نوشته جوان فارل، ایدا شاو با ترجمه سیده لیلا پورسمر، توسط انتشارات ارجمند به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل روانشناسی، رواندرمانی و مشاوره، طرحواره درمانی, اختلال شخصیتی میباشد.
این کتاب نخستین نسخه از دستورالعمل اجرای طرحوارهدرمانی در گروه است. طرحوارهدرمانی گروهی اعضاء را به داشتن یک خانوادۀ سالم که در آن به "بازوالدینی" یکدیگر میپردازند، زیر نظر و راهنمایی دو والد- درمانگر مجرب تشویق میکند. نویسندگان چارچوب درمانی منظمی را در قالب گروه شرح دادهاند، در حالی که انعطافپذیری درمان را حفظ کردهاند. پیشنهادهای درمانی مشخص و به خوبی تنظیم شدهاند و به همراه حجم زیادی از مثالها گرد آمدهاند.
با وجودی که این دستورالعمل بر درمان بیماران مرزی متمرکز است، من باور دارم که این رویکرد توان بالقوهای برای سازگار شدن با دیگر بیماران، تشخیصها و فضاهای بالینی دارد. همانند طرحوارهدرمانی فردی، انتظار دارم مدل طرحوارهدرمانی گروهی برای درمان بیماران مبتلا به سایر اختلالات شخصیت، بسیاری از اختلالات محور I، و دیگر مشکلات مزمن که به درمانهای موجود پاسخ نمیدهند، مؤثر باشد.مطالعۀ این کتاب راهنمای برجسته را به تمامی متخصصان بهداشت روان که با بیماران پیچیده، مزمن و با پاسخدهی پایین به درمان کار میکنند٬ بهویژه آنهایی که به دنبال درمانهای مبتنی بر شواهد و مقرون به صرفه برای جایگزینی با درمانهای فعلی هستند، بسیار توصیه میکنم.