کتاب درآمدی بر روانشناسی زبان نوشته طوبی میرزایی, توسط انتشارات ساکو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: روانشناسی, مفهوم فراشناخت, مغز و اختلالات کلامی
در دهههای اخیر، روشها و رویکرهای آموزش زبان، دستخوش دگرگونیهای بسیاری شده است: ناکارامدی روشهای سنتی زبانآموزی و جایگزینی آنها با روشهای جدید، شکلگیری دانش نوین زبانشناسی و نظریههای متحول آن پیدایش ابزارهای نوین کمک آموزشی و به موازات آنها تحول نظریههای یادگیری در حوزة روانشناسی از رفتارگرایی به علومشناختی سبب شده است که نوع نگرش به آموزش زبان دوم و شیوههای کاربردی آن پیوسته تغییر یابد و هر روز باب تازهای در این خصوص گشوده شود. امروزه با تعریفی دوباره از زبانشناسی جدید، افقها و دیدگاههای تازهای در زمینة آموزش یادگیری آن چه به عنوان زبان اول و چه به عنوان زبان دوم فراروی روانشناسان و متولیان آموزش زبان گشوده شده است. توجه به یافتهها و مفاهیم جدیدی چون فطری بودن زبان، توانش و کنش، حوزوی بودن زبان و ذهن، همگانیهای زبان، دورة حساس زبانآموزی، انگارههای پردازشی زبان، انگیزش و عوامل آنکه همگی در پرتو پژوهشهای زبانشناختی پدید آمدهاند و تلفیق این یافتهها با دستاوردهای روانشناسی یادگیری، راه را برای ارائة شیوههای هدفمند، منسجم و اصولی در آموزش زبان همواره میسازد. اجرای شیوههای مبتنی بر این یافتهها، در فرایند آموزشی/ یادگیری، ظهور و تکوین نظام، زبان دوم را در ذهن فراگیران تسهیل میکند و مانع از تداخل الگوهای زبان اول با الگوهای زبان دوم میشود.
کتاب درآمدی بر روانشناسی زبان نوشته طوبی میرزایی, توسط انتشارات ساکو به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: روانشناسی, مفهوم فراشناخت, مغز و اختلالات کلامی
در دهههای اخیر، روشها و رویکرهای آموزش زبان، دستخوش دگرگونیهای بسیاری شده است: ناکارامدی روشهای سنتی زبانآموزی و جایگزینی آنها با روشهای جدید، شکلگیری دانش نوین زبانشناسی و نظریههای متحول آن پیدایش ابزارهای نوین کمک آموزشی و به موازات آنها تحول نظریههای یادگیری در حوزة روانشناسی از رفتارگرایی به علومشناختی سبب شده است که نوع نگرش به آموزش زبان دوم و شیوههای کاربردی آن پیوسته تغییر یابد و هر روز باب تازهای در این خصوص گشوده شود. امروزه با تعریفی دوباره از زبانشناسی جدید، افقها و دیدگاههای تازهای در زمینة آموزش یادگیری آن چه به عنوان زبان اول و چه به عنوان زبان دوم فراروی روانشناسان و متولیان آموزش زبان گشوده شده است. توجه به یافتهها و مفاهیم جدیدی چون فطری بودن زبان، توانش و کنش، حوزوی بودن زبان و ذهن، همگانیهای زبان، دورة حساس زبانآموزی، انگارههای پردازشی زبان، انگیزش و عوامل آنکه همگی در پرتو پژوهشهای زبانشناختی پدید آمدهاند و تلفیق این یافتهها با دستاوردهای روانشناسی یادگیری، راه را برای ارائة شیوههای هدفمند، منسجم و اصولی در آموزش زبان همواره میسازد. اجرای شیوههای مبتنی بر این یافتهها، در فرایند آموزشی/ یادگیری، ظهور و تکوین نظام، زبان دوم را در ذهن فراگیران تسهیل میکند و مانع از تداخل الگوهای زبان اول با الگوهای زبان دوم میشود.