کتاب حافظ دیوان غزلیات نوشته خلیل خطیب رهبر توسط انتشارات صفی علیشاه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی، حافظ، دیوان غزلیاتدر این کتاب معنی واژه‌ها، شرح بیت‌ها و جمله‌های دشوار و برخی نکته‌‌های دستوری و ادبی نیز در این کتاب ارائه شده است. در بخشی از کتاب آمده: «دیوان حافظ که مشتمل بر حدود 500 غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تاکنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوه‌های گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبان‌های جهان به‌چاپ رسیده است. شاید تعداد نسخه‌های خطّی ساده یا تذهیب شده‌ی آن در کتابخانه‌های ایران، افغانستان، هند، پاکستان، ترکیه و حتی کشورهای غربی از هر دیوان فارسی دیگری بیشتر باشد. حافظ را چیره‌دست‌ترین غزل سرای زبان فارسی دانسته‌اند موضوع غزل وصف معشوق، می، و مغازله است و غزل‌سرایی را باید هنری دانست ادبی، که درخور سرود و غنا و ترانه‌پردازی است.
با آن‌که حافظ غزل عارفانه‌ی مولانا و غزل عاشقانه‌ی سعدی را پیوند زده، نوآوری اصلی او در تک بیت‌های درخشان، مستقل، و خوش‌مضمون فراوانی است که سروده است. استقلالی که حافظ از این راه به غزل داده به میزان زیادی از ساختار سوره‌های قرآن تأثیر گرفته‌است، که آن را انقلابی در آفرینش این‌گونه شعر دانسته‌اند. در دیوان حافظ کلمات و معانی دشوار فراوانی یافت می‌شود که هر یک نقش اساسی و عمده‌ای را در بیان و انتقال پیام‌ها و اندیشه‌های عمیق برعهده دارد. به عنوان نقطه‌ی شروع برای آشکار شدن و درک این مفاهیم، ابتدا باید با سیر ورود تدریجی آن‌ها در ادبیات عرفانی که از سده‌ی ششم و با آثار سنایی و عطار و دیگران آغاز گردیده آشنا شد. از جمله‌ی مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به واژگانی چون رند و صوفی و می اشاره کرد.»
کتاب حافظ دیوان غزلیات نوشته خلیل خطیب رهبر توسط انتشارات صفی علیشاه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی، حافظ، دیوان غزلیاتدر این کتاب معنی واژه‌ها، شرح بیت‌ها و جمله‌های دشوار و برخی نکته‌‌های دستوری و ادبی نیز در این کتاب ارائه شده است. در بخشی از کتاب آمده: «دیوان حافظ که مشتمل بر حدود 500 غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تاکنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوه‌های گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبان‌های جهان به‌چاپ رسیده است. شاید تعداد نسخه‌های خطّی ساده یا تذهیب شده‌ی آن در کتابخانه‌های ایران، افغانستان، هند، پاکستان، ترکیه و حتی کشورهای غربی از هر دیوان فارسی دیگری بیشتر باشد. حافظ را چیره‌دست‌ترین غزل سرای زبان فارسی دانسته‌اند موضوع غزل وصف معشوق، می، و مغازله است و غزل‌سرایی را باید هنری دانست ادبی، که درخور سرود و غنا و ترانه‌پردازی است.
با آن‌که حافظ غزل عارفانه‌ی مولانا و غزل عاشقانه‌ی سعدی را پیوند زده، نوآوری اصلی او در تک بیت‌های درخشان، مستقل، و خوش‌مضمون فراوانی است که سروده است. استقلالی که حافظ از این راه به غزل داده به میزان زیادی از ساختار سوره‌های قرآن تأثیر گرفته‌است، که آن را انقلابی در آفرینش این‌گونه شعر دانسته‌اند. در دیوان حافظ کلمات و معانی دشوار فراوانی یافت می‌شود که هر یک نقش اساسی و عمده‌ای را در بیان و انتقال پیام‌ها و اندیشه‌های عمیق برعهده دارد. به عنوان نقطه‌ی شروع برای آشکار شدن و درک این مفاهیم، ابتدا باید با سیر ورود تدریجی آن‌ها در ادبیات عرفانی که از سده‌ی ششم و با آثار سنایی و عطار و دیگران آغاز گردیده آشنا شد. از جمله‌ی مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به واژگانی چون رند و صوفی و می اشاره کرد.»
