کتاب جامعه شناسی بدن نوشته داوید لو بروتون  با ترجمه ناصر فکوهی, توسط نشر ثالث به چاپ رسیده است.

جامعه‌شناسی بدن این است که بدن‌های ما و از جمله سلامت و رفتار جنسی‌مان، چگونه تحت تاثیر عوامل اجتماعی قرار دارد ؛ بدن انسان واسطی میان فرد و دنیای خارج است. وجود انسانی در بدو امر دارای یک مظهر بدنی است. اعضای مختلف بدن دارای ارزشهای مساوی فرهنگی نیستند. صورت بیش از هر منطقه عضوی دیگر، محل تمرکز ارزشهاست، احساس هویت شخص بیش از هر عضو دیگر در صورت متجلی است.

جامعه شناسی بدن ، شاخه ای از جامعه شناسی است که به طور خاص به مفهوم بدنمندی به مثابه پدیده ای اجتماعی ، موضوعی نمادین ، یک بازنمود و عاملی برای تخیل می پردازد . این شاخه ، همواره به یادمان می آورد کنش های سازنده بافت زندگی روزمره ، از ساده ترین اشکال آن تا پیچیده ترینشان ، نیازمند دخالت و عامل بدنی اند . انسان ولو صرفاً با فعالیت های دریافتی حس های خود در هر لحظه از زندگی اش ، یعنی با دیدن ، چشیدن ، بوییدن ، لمس کردن و غیره به جهان پیرامونش معانی دقیق می دهد.

حرکات فیزیکی انسان به مجموعه ای از نظام های نمادین مربوط می شوند . با زایش بدن ، نشانه های آن نیز زاده می شوند و رشد می کنند و به هستی فردی و جمعی امکان می دهند . بدن محور رابطه با جهان است . مکان و زمانی که هستی از خلال تصویر خاص یک کنشگر تجسم می یابد . از خلال بدن ، انسان ذات حیات را از آن خود می کند و این ذات را از طریق نظم های نمادین مشترک خود با اعضای جماعتی برای دیگران نیز به بیان می آورد. کنشگر بدین وسیله جهان را به گونه ای فیزیکی به اختیار خود در می آورد و از آن خود می کند .

فرایند اجتماعی شدن تجربه کالبدی ، جزئی ثابت از شرایط اجتماعی انسان است که در دوره هایی از تجربه هستی خود ، به خصوص در دوره کودکی و بلوغ در قدرتمندترین موقعیت قرار دارد. بیان بدن از لحاظ اجتماعی قابل انعطاف است ولو آن که همواره بنا بر سبک خاص زندگی هر فردی تجربه شود . دیگران کمک می کنند تا مرزهای جهان هر کس شکل بگیرد و بدن او بتواند برجستگی اجتماعی مورد نیازش را بیابد