کتاب تریسترام شندی نوشته لارنس استرن با ترجمه ابراهیم یونسی، توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات ملل, رمان خارجی، داستان خارجی، ادبیات داستانی، ادبیات کلاسیک جهان میباشد.
لارنس استرن، روحانى و مصنف انگلیسى در 24 نوامبر 1713 در کلونمل ایرلند تولد یافت. حدود چهل‌سال بعد که تریسترام شندى را نوشت با شادمانى از زندگانى پادگانى و گفت‌وگوهاى روزهاى کودکى خود یاد مى‌کرد.
پدرش، راجر استرن، که افسریار بود، خانواده را از این قرارگاه به آن قرارگاه مى‌برد. وى بعدها استرن را در نزدیک هالیفاکس به مدرسه گذاشت. استرن در 1733 با یارى پسرعمّش، ریچارد استرن، وارد کالج عیسى در کیمبریج شد. سال‌هاى تحصیل در کالج درخشندگى چندانى نداشتند. در 1737 به اخذ درجه لیسانس توفیق یافت، و در همان سال به سمت شمّاس به خدمت کلیسا درآمد؛ در 1738 کشیش شد و در 1740 گواهینامه فوق‌لیسانس گرفت. در 1738 با یارى عمویش، جیکس استرن، که از روحانیان برجسته و متشخص اسقف‌نشین یورک بود، مسئولیت کلیسایى در نزدیک یورک را بر عهده گرفت.
سه سال پس از آن با الیزابت لوملى ازدواج کرد. از این ازدواج در 1747 دخترى نتیجه شد به نام لیدیا، که بعدها نامه‌هاى پدر را تصحیح و منتشر کرد. زندگى داخلى استرن به علت زودخشمى زن و شوهر گاه دستخوش آشوب بود، و در سال‌هاى بعد به سبب آشفتگى دماغى خانم استرن، و لاس‌زنى‌هاى استرن با زنان دیگر این ناسازگارى شدت بیشترى گرفت. مزید بر این، توقّع مادّى خواهر و مادرِ بیوه او بود که مدام در فشارش مى‌گذاشت. سلامتش در اثر خون‌ریزى ریه، که سابقه آن به سال‌هاى تحصیل در دانشکده بازمى‌گشت مختل شد، و بنیه‌اش سخت تحلیل رفت.
کتاب تریسترام شندی نوشته لارنس استرن با ترجمه ابراهیم یونسی، توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات ملل, رمان خارجی، داستان خارجی، ادبیات داستانی، ادبیات کلاسیک جهان میباشد.
لارنس استرن، روحانى و مصنف انگلیسى در 24 نوامبر 1713 در کلونمل ایرلند تولد یافت. حدود چهل‌سال بعد که تریسترام شندى را نوشت با شادمانى از زندگانى پادگانى و گفت‌وگوهاى روزهاى کودکى خود یاد مى‌کرد.
پدرش، راجر استرن، که افسریار بود، خانواده را از این قرارگاه به آن قرارگاه مى‌برد. وى بعدها استرن را در نزدیک هالیفاکس به مدرسه گذاشت. استرن در 1733 با یارى پسرعمّش، ریچارد استرن، وارد کالج عیسى در کیمبریج شد. سال‌هاى تحصیل در کالج درخشندگى چندانى نداشتند. در 1737 به اخذ درجه لیسانس توفیق یافت، و در همان سال به سمت شمّاس به خدمت کلیسا درآمد؛ در 1738 کشیش شد و در 1740 گواهینامه فوق‌لیسانس گرفت. در 1738 با یارى عمویش، جیکس استرن، که از روحانیان برجسته و متشخص اسقف‌نشین یورک بود، مسئولیت کلیسایى در نزدیک یورک را بر عهده گرفت.
سه سال پس از آن با الیزابت لوملى ازدواج کرد. از این ازدواج در 1747 دخترى نتیجه شد به نام لیدیا، که بعدها نامه‌هاى پدر را تصحیح و منتشر کرد. زندگى داخلى استرن به علت زودخشمى زن و شوهر گاه دستخوش آشوب بود، و در سال‌هاى بعد به سبب آشفتگى دماغى خانم استرن، و لاس‌زنى‌هاى استرن با زنان دیگر این ناسازگارى شدت بیشترى گرفت. مزید بر این، توقّع مادّى خواهر و مادرِ بیوه او بود که مدام در فشارش مى‌گذاشت. سلامتش در اثر خون‌ریزى ریه، که سابقه آن به سال‌هاى تحصیل در دانشکده بازمى‌گشت مختل شد، و بنیه‌اش سخت تحلیل رفت.
