کتاب انتقال متقابل در درمان های روان شناختی نوشته گلن گابارد با ترجمه الهه احد نژاد تبریزی، سعید دهنوی با مقدمه ای از دکتر محمد صنعتی، توسط انتشارات ابن سینا با موضوع مباحث روانشناسی، روانشناسی عمومی، روان درمانی تحلیلی به چاپ رسیده است.
انتقال متقابل به قلب تكنبك و نظریه روان تحلیلگری و رواندرمانی رسیده است. این اصطلاح از مفهوم پردازی محدود انتقال درمانگر به بیمار شروع شده و تا پدیدهای پیچیده كه مشتركا بین بیمار و درمانگر ایجاد شده و در فرآیند درمان نفوذ فراگیری دارد، تكامل یافته است. تناسب بین آنچه بیمار به درمانگر فرافكنی میكند و ساختارهای پیش از موجود حاضر در دنیای درونی درمانگر تاحدود زیادی تعیین كننده انتقال متقابل هستند.
نوشتههای موجود مروبط به این تكنیك حاكی از این هستند كه اجرا و برونریزیهای جزئی و گریزناپذیر انتقال متقابلی كه در فرایند درمان روی میدهد باید بیشتر از اینها تحمل شوند. اجرا و برونریزیهای انتقال متقابل اطلاعات ارزشمندی درباره آنچه در شرایط روانتحلیلگری یا روان درمانی دوباره خلق میشود، آشكار میكنند. از این حیث، درمانگران باید بدانند كه در طول دوره درمان به درون نقشهای گوناگونی كشیده خواهند شد و حفظ كنارهجویی تصنعی مطلوب و سودمند نیست. اختلاف نظر درباره فایده درمانی اجرا و برونریزی در مقابل تحلیل گذشتهنگر آن و ارزش افشای مستقیم احساسات انتقال متقابل كماكان ادامه دارد
کتاب انتقال متقابل در درمان های روان شناختی نوشته گلن گابارد با ترجمه الهه احد نژاد تبریزی، سعید دهنوی با مقدمه ای از دکتر محمد صنعتی، توسط انتشارات ابن سینا با موضوع مباحث روانشناسی، روانشناسی عمومی، روان درمانی تحلیلی به چاپ رسیده است.
انتقال متقابل به قلب تكنبك و نظریه روان تحلیلگری و رواندرمانی رسیده است. این اصطلاح از مفهوم پردازی محدود انتقال درمانگر به بیمار شروع شده و تا پدیدهای پیچیده كه مشتركا بین بیمار و درمانگر ایجاد شده و در فرآیند درمان نفوذ فراگیری دارد، تكامل یافته است. تناسب بین آنچه بیمار به درمانگر فرافكنی میكند و ساختارهای پیش از موجود حاضر در دنیای درونی درمانگر تاحدود زیادی تعیین كننده انتقال متقابل هستند.
نوشتههای موجود مروبط به این تكنیك حاكی از این هستند كه اجرا و برونریزیهای جزئی و گریزناپذیر انتقال متقابلی كه در فرایند درمان روی میدهد باید بیشتر از اینها تحمل شوند. اجرا و برونریزیهای انتقال متقابل اطلاعات ارزشمندی درباره آنچه در شرایط روانتحلیلگری یا روان درمانی دوباره خلق میشود، آشكار میكنند. از این حیث، درمانگران باید بدانند كه در طول دوره درمان به درون نقشهای گوناگونی كشیده خواهند شد و حفظ كنارهجویی تصنعی مطلوب و سودمند نیست. اختلاف نظر درباره فایده درمانی اجرا و برونریزی در مقابل تحلیل گذشتهنگر آن و ارزش افشای مستقیم احساسات انتقال متقابل كماكان ادامه دارد